๗
วิวาห์เพลิง
อันธิตาเดินแกมวิ่งตรงไปยังรถยนต์ที่จอดไว้ ประตูรถถูกกระชากออกพร้อมกับร่างสูงของมาร์คที่วิ่งตามมาแล้วคว้าท่อนแขนของหญิงสาวไว้ได้ทัน
“เดี๋ยวครับแอนนี่”
อันธิตาหันกลับมามองคนตัวโตตรงหน้า ก่อนจะปลดมือเขาออกจากแขนของหล่อน ยกมือขึ้นปาดน้ำตาออกจากแก้ม ชายหนุ่มมองหญิงสาวอย่างเห็นใจและรู้สึกผิด อยากรั้งร่างบางเข้ามากอดปลอบ
“ผมขอโทษสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น” แม้เขาจะมั่นใจว่าตนเองไม่ผิด แต่สิ่งที่สมควรทำในเวลานี้คือการขอโทษ เพราะเชื่อว่าพรุ่งนี้จะต้องมีข่าวซุบซิบถึงหล่อนในทางไม่ดีอย่างแน่นอน
หญิงสาวสบตาเขาก่อนจะส่ายหน้า
“ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอก” บอกพลางกวาดตามองเขาแล้วต้องเอ่ยขอโทษ “ฉันต้องขอโทษที่ทำแบบนั้นไป”
หญิงสาวหมายถึงตอนที่หล่อนสาดน้ำใส่เขา
“ผมไม่โกรธ และเข้าใจที่คุณทำ”
หญิงสาวเม้มปากเมื่อคิดถึงกษิดิศ ขณะที่เพื่อนทั้งสองของหล่อนได้แต่ยืนอ้ำอึ้งเมื่อมาร์คตามออกมาอย่างรวด
