Uyandığımda elim istemsizce göğsüme kayıyor. Gece'yi arıyor sanki bedenim ama bulamıyor. Gözlerimi hayal kırıklığıyla açıp etrafıma bakınıyorum.
Gece yok. Yanımda değil.
Yavaşça doğrulup esniyorum. Uykudan uyandığında bile uykusu gelen tek insan ben miyim acaba?
Saçlarımı elimle düzeltiyorum. Bir süre kendime gelmeye çalışıp nihayetinden yataktan kalkıyorum. Odadan çıkıp koridora göz gezdiriyorum.
''Gece?''
Sesim boş mekânda yankı yapıyor. Aşağı inerken tekrar esniyorum. Saatin kaç olduğundan bile haberim yok. Yine de kendimi geceye göre daha iyi hissediyorum.
Aşağı indiğimde mutfaktan yumurta kokusu ve hafif bir müzik sesi geliyor. Adımlarımı hızlandırıp içeri giriyorum.
Gece üstü başı un içinde, ocağın önünde duruyor. Güzel sesiyle şarkıya eşlik etmeyi de ihmal etmiyor. Mutlu mutl
