ข่าวการหมั้นหมายพระราชทานระหว่างแม่ทัพจางกับชิงเหม่ยเหมยได้ถูกยกเลิกอย่างกระทันหันถึงหูของฮูหยินจาง ก่อนที่จางหลี่หมิงจะพาหงกุ้ยฟางเข้าไปกราบขอขมาเพียงแค่ครึ่งชั่วยาม
เมื่อเจอหน้าหงกุ้ยฟางในสภาพหญิงสาวงามสะพรั่ง ทำให้นางรู้ทันทีว่าสาเหตุทั้งหมดล้วนมาจากฝีมือบุตรชายหัวแก้วหัวแหวน
“ท่านแม่ต้องโกรธข้ามากถึงไม่ยอมพูดจากับข้าเลยสักคำ” หงกุ้ยฟางพึมพำด้วยความรู้สึกหดหู่ไม่สู้ดี
“เป็นข้าต่างหากที่ท่านแม่โกรธ ท่านแม่เป็นคนมีเหตุผล เจ้าไม่มีความผิดใดที่ท่านแม่จะนำมาเห็นเหตุถือโกรธ”
“ถ้าหากไม่มีข้า เรื่องยุ่งยากทุกอย่างก็จะไม่เกิดขึ้น”
จางหลี่หมิงดึงร่างงามขึ้นมานั่งบนตัก กอดรัดนางเอาไว้ด้วยความรักใคร่หวงแหน
“ต่อให้ไม่มีเจ้าเหตุการณ์ก็ต้องเป็นเช่นนี้ ข้ากับชิงเหม่ยเหมยไม่ต้องการแต่งงานกันตั้งแต่แรก เพียงแค่เมื่อก่อนข้าไม่มีอำนาจมากพอที่จะแข็งข้อกับไทเฮา พระนางคือผู้ถือฎีกาว่าราชการอยู่หลังม
