Ep.1: หนุ่มฮอต
1283 Words
ตลอดทางตั้งแต่โปรดลงจากรถของตัวเองจนตอนนี้เดินจนจะถึงโต๊ะประจำของของเขากับเพื่อนสนิททั้งสองคนอย่างครามและสิงห์ เสียงกรี๊ดกร๊าดกับเสียงพูดถึงเขาของสาว ๆ ก็ดังมาให้ได้ยินตลอด
‘แก!!! พี่โปรด’
‘อร๊าย.... จริงด้วย หล่อมากคนอะไรก็ไม่รู้หล่อจนใจฉันละลายไปหมดแล้ว’
‘ฉันอยากได้เขา อยากเป็นแฟนเขา’
‘ใช่ ถ้าฉันได้เป็นแฟนพี่โปรดนะฉันจะพาเดินควงไปทั่วมหาลัยเลยเป็นการประกาศให้ผู้หญิงคนอื่นรู้ว่าฉันนี่แหละแฟนพี่โปรด’
‘อร๊าย!!! คนอะไรหล่อละมุนมาก’
‘แก ๆ ๆ พี่โปรดหันมองฉันด้วยแก’
‘กรี๊ดดด/กรี๊ดดด’ และเสียงพูดเสียงคุยอีกมากมายหลายอย่างเกี่ยวกับตัวโปรด แต่อย่างว่าแหละเรื่องแฟนไม่เคยอยู่ในหัวเขาสักนิด เขาอยากเรียนให้จบก่อนอย่างที่เคยบอกพี่สาวสุดรักอย่างปอนด์และอีกอย่างแค่นี้เขาก็ไม่ค่อยมีเวลาว่างก็ตั้งแต่พ่อแม่บุญธรรมอย่างเจมส์และบิวสร้างสนามแข่งรถให้โดยให้เขาดูแลรับผิดชอบเองทั้งหมด ซึ่งกว่ามันจะมาถึงวันนี้ได้ไม่ง่ายเลย
“ไอ้โปรดทางนี้”
“เฮ้อ....” แต่ยังไม่ทันที่จะได้เดินถึงโต๊ะก็ได้ยินเสียงเรียกดังลั่นของครามโปรดก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยหน่ายใจ
“ทำไมเพิ่งมาถึงว่ะ”
“รถติด”
“แสดงว่าวันนี้มึงขับรถยนต์มาใช่ไหม” พอได้ยินโปรดพูดถึงเรื่องรถติดเขาก็พอจะเดาได้เลยว่าโปรดจะต้องขับรถยนต์ เพราะปกติโปรดจะชอบขับรถจักรยานยนต์คันเก่งมาเรียนมากกว่าขับรถยนต์
“อื้ม แล้วนี่ไอ้สิงห์ยังไม่มาอีกเหรอ”
“ใกล้ถึงแล้วกูเพิ่งคุยกับมันเมื่อกี้นี้เอง”
“อ๋อ ว่าแต่มึงมาทำไมแต่เช้า”
“กูก็มาหาส่องสาว ๆ สวย ๆ ไปเรื่อยถามได้ ยิ่งน้อง ๆ ปีหนึ่งปีนี้นะมีแต่สาวสวย ๆ เด็ด ๆ ทั้งนั้น”
“เฮ้อ...” โปรดถอนหายใจยาวออกมาอย่างปลง ๆ ให้กับความเจ้าชู้ไปเรื่อยของครามไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหรือคิดจะคบกับสาวคนไหนจริง ๆ จัง ๆ
“ว่าแต่มึงเถอะทำไมวันนี้ขับรถยนต์มาวะ”
“กูจะแวะไปหาพี่สาวที่บ้าน”
“ไปหาพี่ปอนด์เหรอ กูไปด้วยได้ไหม” สิ้นคำพูดของครามโปรดหรี่ตามองอย่างจับผิดระคนไปด้วยความสงสัยว่ามันจะไปบ้านพี่สาวเขาทำไม
“มึงจะไปทำไม???”
“ก็...” อาการอึกอักกับท่าทางที่ที่ลุกลนของครามทำให้โปรดอดจะพูดดักทางเพื่อนของตัวเองออกมาไม่ได้ เขารู้ว่าที่ครามอยากไปบ้านพี่สาวของเขาด้วยเพราะไอ้ครามมันแอบหลงรักพี่สาวเขาตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรก มันก็แค่แอบรักเพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้เพราะพี่สาวเขาแต่งงานมีสามีมีลูกที่น่ารักไปแล้วแถมสามีของพี่สาวเขายังหวงภรรยาหวงลูกยิ่งกว่าจงอางหวงไข่เสียอีก
“พี่สาวกูมีสามีมีลูกแล้ว”
“กูรู้ กูก็อยากไปเจอไปเห็นหน้าก็แค่นั้น ไม่ได้คิดอะไรมากกว่านั้นจริง ๆ นะเว้ย”
“ตามใจ”
“ขอบใจมากเพื่อน กูรักมึง”
“อย่ามาบอกรักกูขนลุก ไอ้สัส” โปรดรีบยกมือขึ้นลูบแขนของตัวเองทันทีเมื่อได้ยินคำบอกรักที่ออกจากปากของคราม แม่งดันมาบอกรักทำเอาขนลุกขนพองทันทีเลย นี่ถ้ามันชอบผู้ชายแล้วมาบอกรักแบบนี้เขาคงคิดว่ามันต้องแอบชอบเขาแน่ ๆ แต่ยังโชคดีที่มันชอบผู้หญิง
“โห... แค่นี้ทำรังเกียจ” ครามทำหน้าน้อยอกน้อยใจใส่โปรดก่อนจะสะบัดหน้าหนีเพื่อให้รู้ว่าเขากำลังงอน
“มีอะไร!?” สิงห์ที่เพิ่งเดินมาถึงทันได้เห็นท่าทางงอนของครามก็อดจะถามด้วยความสงสัยไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนทั้งสองคน
“ไม่มีอะไรก็แค่ไอ้คนปัญญาอ่อน ปล่อยมันไปเถอะ ขึ้นเรียนดีกว่า” โปรดตอบสิงห์พร้อมกับลุกขึ้นเตรียมตัวเดินอาคารเรียนโดยไม่คิดจะจะสนใจหรือจะง้อครามสักนิด ใครอยากงอนก็ปล่อยให้มันงอนไปเขาไม่คิดจะง้ออยู่แล้ว ไร้สาระ เฮ้อ...
“อื้ม”
ครามร้องเรียกโปรดกับสิงห์เสียงดัง พร้อมกับลุกขึ้นเดินตามทั้งสองไปอย่างเร็ว ไม่ง้อเขาแถมยังลุกหนีเขาอีกไปเพื่อนชั่ว งอนเองหายเองก็ได้วะ
“เห้ย ๆ ๆ รอกูด้วยสิวะไอ้พวกห่า แม่งกูงอนมึงก็ง้อกูหน่อยไม่ได้หรือไงวะ ไอ้โปรด ไอ้เพื่อนชั่ว”
หลังอาจารย์เดินออกจากห้องไปครามก็รีบลุกขึ้นพร้อมกับเอ่ยชวนเพื่อนสนิททั้งสองคนด้วยใบหน้าดีใจที่อาจารย์ปล่อยเลิกสักทีหลังนั่งอดทนฟังอาจารย์บรรยายจนจะหลับคาโต๊ะอยู่หลายรอบถ้าไม่ติดสายตาดุดันของอาจารย์ที่จ้องมองเขาอยู่
“พวกมึงไปกินข้าวกันเร็ว กูหิวแล้ว”
“หึ” สิงห์เค้นเสียงในลำคอหลังเห็นใบหน้าสุดแสนจะดีใจและร่าเริงสุด ๆ ของคราม ตอนเรียนทำหน้าเหมือนกับจะตายให้ได้ส่วนโปรดก็ได้แต่ส่ายหัวเท่านั้นโดยไม่ได้พูดอะไรออกมา
โปรดกับสิงห์เก็บของเสร็จก็พากันเดินออกจากห้องโดยมีครามเดินนำหน้า พอเดินลงมาถึงชั้นล่างแทนที่ครามจะเดินไปยังโรงอาหารของคณะแต่ครามกลับเดินไปอีกทางทำให้โปรดกับสิงห์ต้องหันหน้ามามองสบตากันก่อนจะเป็นโปรดที่เอ่ยปากถามออกมา
“มึงจะไปไหนไอ้คราม ไหนมึงว่าหิวไง”
“ก็หิวไง แต่กูจะไปกินที่โรงอาหารของคณะอักษาศาสตร์โว้ย กูได้ข่าวว่าสาว ๆ ปีหนึ่งที่นั่นโคตรเด็ดเลย มีแต่สวย ๆ น่ารัก กูเลยว่าจะไปดูสักหน่อย” ครามหันมาตอบพร้อมกับชะลอฝีเท้าเข้ามาล็อกคอเพื่อนทั้งสองให้เดินไปกับเขา ถ้าเกิดเขาไม่บังคับหรือล็อกคอมันไว้นะมีหลังพวกมันชิ่งหนีเขาเป็นแน่ ยิ่งไอ้พวกนี้ผู้หญิงไม่ยุ่งมุ่งแต่เรียนอยู่ด้วย
ถามว่าทำไมเขารู้ก็เพราะคบกับพวกมันมานานพวกมันไม่เคยสนใจสาวคนไหนโดยเฉพาะโปรดที่มีสาว ๆ แวะเวียนมาหาตลอดแต่มันก็ไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเลยสักคน
“เฮ่อ....” โปรดได้แต่ถอนหายใจยาวออกมา แต่ก็ยอมเดินตามแรงรั้งของครามไป เพราะพวกเขาขี้เกียจฟังเสียงของครามบ่นหรือร้องโวยวาย มันน่ารำคาญ
พอสามหนุ่มสุดฮอตมาถึงโรงอาหารของคณะอักษรศาสตร์ตามความต้องการของครามก็ได้ยินเสียงร้องกรี๊ดกร๊าดของสาว ๆ บริเวณนั้นทันที โปรดกับสิงห์ไม่ได้สนใจอะไรเพราะได้ยินและเห็นพฤติกรรมแบบนี้จนชินชา ต่างจากครามที่เห็นแบบนี้ทีไรเขาก็มักจะยิ้มโปรยเสน่ห์ให้สาว ๆ พวกนั้น จนทำให้เสียงกรี๊ดดังขึ้นกว่าเดิมอีก
“แม่ง!!! สาว ๆ คณะนี้เด็ดอย่างที่เขาบอกจริง ๆ ด้วย ดูสิพวกมึงมีแต่สวย ๆ ทั้งนั้นเลย”
“เออ!!!”
- Writer
