เสียงต่อยตีดังเข้าหูคนแอบซ่อนมาเป็นระยะ สายตาของเธอแม้จะมองเห็นชัดว่าเวสเปอร์เก่งกาจและรับมือกับกลุ่มคนตรงหน้าได้ดี แต่ความห่วงแบบไม่รู้ตัวก็มีไม่ต่างกัน โดยเฉพาะยามที่เห็นใบหน้าของเขามันเริ่มมีรอยช้ำและหยดเลือดตามหน้าและมุมปากจากการอัดกระแทกของกำปั้น ทว่านั่นมันกลับไม่ได้ทำให้หญิงสาวเผลอกลั้นใจแม้แต่น้อย กับนาทีต่อมาที่กลุ่มคนผู้เหมือนจะเสียท่าเกิดเล่นสกปรกคว้าปืนกลับขึ้นมาจ่อไปยังหน้าของคนโดนรุมเอาไว้ ทั้งยังให้ลูกน้องอีกสองคนล็อกตรึงแขนคนตัวโตเอาไว้อย่างไม่คิดจะให้เขาหลีกหนีได้เลย
"แบบนี้มันขี้โกงไปหน่อยไหมน้องชาย" เวสเปอร์ยังคงยิ้มเหยียดออกมา แม้จะโดนตรึงไว้แทบขยับไม่ได้
แต่คำตอบกลับมาก็โหดเหี้ยมเสียจนขนลุก
“แค่ฆ่ามึงได้…จะให้คนทั้งโลกประณามว่าหมาหมู่พวงกูก็ยอม!”
'เวสเปอร์!!' เสียงในหัวของเรนเดียร์กรีดร้อง ทั้งที่ริมฝีปากไม่ได้เปล่งออกมา เธอแทบลืมหายใจ หัวใจเต้นถี่จนเจ็บหน้าอก เหงื
