หึ...
เขมหัวเราะในลำคอตอนที่เห็นว่าพระพายที่กำลังมีใบหน้าแดงจัดรีบหันหน้าหนีตอนที่เสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายร่วงหล่นจากตัวของเขา
เขาคลานขึ้นไปบนเตียงพร้อมกับมองพระพายด้วยสายตานักล่าที่ยังคงหิวโหยพร้อมจะขย้ำเหยื่อตรงหน้าได้ทุกเมื่อ
พระพายขนอ่อนลุกวาบไปทั่วตัว แม้ว่าเธอจะไม่ได้สบตาของเขม แต่เธอก็สัมผัสได้ถึงความต้องการที่มากมายของเขาที่ดูจะเพิ่มมากขึ้น...และมากขึ้น
หญิงสาวถึงกับสะดุ้งตอนที่เขมคว้ามือบางของเธอไปกุมไว้ และเธอก็ยิ่งตื่นตกใจตอนที่เขานำมันไปวางลงบนแท่งร้อนที่กำลังแข็งขืนและชี้ตรงมาที่เธออย่างคุกคาม
“อ๊ะ”
“ไม่ต้องกลัวหรอกพระพาย สัมผัสมันสิ” เขมกระชับมือของพระพายที่กำลังจะถูกดึงกลับ เขาบังคับมือเล็กที่กำลังสั่นด้วยความประหม่าให้ลูบไล้แท่งเอ็นที่ตอนนี้กำลังขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ ให้เธอคุ้นเคย
จนเมื่อพระพายเริ่มหายเกร็ง เขาจึงจับมือเล็กให้กอบกุมรอบๆ ความแข็งขืนนั้น
“อ่า...ค่อยๆ รูดช้
