เอวารินอยากทำอาหารเมนูพิเศษมื้อกลางวันให้มาร์คัสแต่เปิดตู้เย็นดูแล้วไม่มีของที่ต้องการใช้เลยจึงคิดจะออกไปซื้อที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตซึ่งอยู่ห่างจากคฤหาสน์หลังนี้ราวหนึ่งกิโลเมตร
หญิงสาวเดินมาที่โรงจอดรถแล้วก็ต้องอึ้งเพราะมีแต่รถยนต์หรูและรถสปอร์ตราคาแพงลิบจอดเรียงกันอยู่เกือบสิบคัน แต่แล้วสายตาเธอก็เหลือบไปเห็นรถยนต์คันเล็กคันหนึ่งจอดอยู่ริมสุดโดยมีผ้าคลุมไว้อย่างมิดชิด เธอเดินไปยกปลายผ้าคลุมขึ้นดูก็เห็นว่าเป็นรถเต่าสีชมพูช็อกกิ้งพิงก์ ความรู้สึกคุ้นเคยสั่งให้เธอดึงผ้าคลุมรถออกทั้งหมด
“รถเต่าสีชมพูเหรอ?” เอวารินพึมพำกับตัวเองเบาๆ
“คุณผู้หญิงจะใช้รถเหรอครับ” คนขับรถผู้มีหน้าที่ดูแลรถทุกคันในบ้านหลังนี้เดินเข้ามาถาม
“จ้ะ ฉันจะออกไปซื้อของที่ซุปเปอร์ใกล้ๆ นี่เอง”
“นายสั่งเอาไว้ว่าไม่ให้คุณผู้หญิงออกไปข้างนอกครับ”
“ฉันขออนุญาตมาร์คแล้วจ้ะ” เธอโกหกหน้าตาย คนขับรถเลยได้แต่ก้มหน้ารับคำ ไม่กล้าแ
