บทที่ 7 - ฮันนีมูนแสนหวาน [1]

1749 Words

มาร์คัสวีดีโอคอนเฟอร์เรนซ์กับคณะผู้บริหารที่นิวยอร์ก เสร็จตอนตีสองครึ่งก็ปิดคอมพิวเตอร์แล้วหลับตาหมุนคอและไหล่ไล่ความเมื่อยขบ แต่ทันใดนั้นเองก็มีมือของใครบางคนยื่นเข้ามาบีบบ่าทั้งสองข้างของเขาจากทางด้านหลัง ชายหนุ่มตกใจอุทานเสียงดังพร้อมกับสะดุ้งสุดตัว “ฉันเองค่ะ” เอวารินยิ้มขำพลางโน้มตัวลงไปหอมแก้มเขาแล้วดันตัวกลับขึ้นมานวดบ่าให้เขาต่อ “แค่นี้ก็ตกใจแล้วเหรอคะ” “คุณย่องเข้ามาเงียบๆ กลางดึกแบบนี้ใครจะไม่ตกใจ” เขายิ้มผ่อนคลายแล้วทิ้งหลังพิงพนักเก้าอี้ “สบายจัง...นวดที่อื่นให้ด้วยได้มั้ย” “ไม่ได้ค่ะ” “ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าจะให้นวดตรงไหน ทำไมรีบปฏิเสธ” “ไม่ต้องบอกฉันก็รู้” “เมียใครทำไมใจร้ายขนาดนี้เนี่ย” เขาบ่นงึมงำพลางดึงมือเธอไปจูบ “วันนี้คุณทำทั้งเช้าทั้งกลางวันแล้วนะคะ ยังอยากทำอีกเหรอ” ร่างสูงลุกขึ้นมาช้อนตัวหญิงสาวที่สวมชุดนอนวาบหวิวที่เห็นแล้วชวนให้ใจสั่นขึ้นมาอุ้มแล้วจุ๊บที่ริ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD