หลายวันต่อมา ขณะนั่งรับประทานอาหารเช้าด้วยกันมาร์คัสก็ยื่นไอแพดมาในเอวารินที่นั่งอยู่ข้างๆ ดู
“ข่าวนี่ทำให้อาหารเช้าวันนี้อร่อยขึ้นเยอะเลย”
“ข่าวอะไรคะ” หญิงสาวรับไอแพดมาดูแล้วอึ้ง “ท่านกำธรถูกสอบทุจริต พัวพันคดีค้ามนุษย์ด้วย”
“ใครที่คิดจะยุ่งกับเมียผมก็ต้องโดนแบบนี้แหละ” ชายหนุ่มลูกครึ่งยกกาแฟขึ้นจิบอย่างอารมณ์ดี
“คุณใส่ร้ายเค้าเหรอคะ?”
มาร์คัสสำลัก กาแฟแทบพุ่งพรวดออกจากปาก “คุณก็มองผมในแง่ร้ายเกินไป” เขาพูดขำๆ พลางหยิบผ้าเช็ดปากที่วางอยู่บนหน้าตักขึ้นมาเช็ดปาก “ผมแค่ทำให้ความชั่วที่มันซุกไว้ใต้พรมถูกเปิดเผยออกมาเท่านั้นเอง”
“ร้ายมาก” เอวารินมองหน้าเขายิ้มๆ
“ร้ายเพราะรักคุณไง” เขายื่นหน้าเข้ามาจุ๊บริมฝีปากเธอแล้วบอก “รีบกินเถอะ วันนี้คุณมีนัดกับหมอตอนสิบโมงนะ”
“ครบหนึ่งเดือนที่ฉันความจำเสื่อมแล้วเหรอคะ นอกจากเรื่องที่พี่ซินดี้เล่าให้ฟัง ฉันก็ยังจำอะไรไม่ได้เลย” หญิงสาวบอกหน้าเศร้
