ไอด้านั่งทอดสายตามองไปยังท้องทะเลกว้างใหญ่ของทะเลฝั่งอันดามันนี้ ดวงตาหวานมองยังแสงระยิบระยับของน้ำทะเลกระทับกับแสงแดดนั้น ในใจรู้สึกเหมือนได้ปลดปล่อย เท้ายาวนั้นเดินไปตามหาดทรายที่ขาวสะอาด ความเย็นของคลื่นทะเลที่ซัดซาดมานั้นมันทำให้หล่อนรู้สึกสดชื่น หญิงสาวกำลังจะเดินไปยังท่าเรือไกล้ๆ นี้
"เป็นยังไงบ้างไอด้า เมื่อคืนนอนสบายหรือเปล่า " เท้าเรียวก็ต้องชะงักเมื่อเสียงทุ้มนั้นดังมาจากทางด้านหล่อนหญิงสาว
"นอนสบายมากค่ะ รีสอร์ทพี่นเรนท์นี้บรรยากาศดีจังค่ะ
"ถ้าชอบก็อยู่นานๆ สิครับ " นเรนทร์เอ่ยพรางมองใบหน้าสวยของหล่อนด้วยหัวใจที่ชุ่มชื่น
"จริงเหรอค่ะ แบบนี้ขออยู่ตลอดเลยได้ไหมค่ะ " หล่อนเอ่ยพรางนึกถึงเรื่องที่กรุงเทพ หล่อนอยากหนีออกจากชีวิตผู้ชายคนนั้น ทำไมน่ะ เขายังมาวุ่นวานกับหล่อนอีก ทั้งๆ ที่เขาก็จีบยายมีนาอยู่ และไหนจะคุณศศิอะไรนั้นอีก ผู้ชายมักมาก เจ้าชู้หล่อนไม่อยากพบหน้าเขาอีก
"ไอด้า
