“ทำยังไงดีเพคะองค์หญิง?!”
จัสมินที่ไปแอบฟังอยู่หน้าห้องประชุมโดยใช้มนต์พรางตัวร้อนรนถาม แอนเดรียเดินวนเป็นหนูติดจั่น คิดหาทางช่วยเหลือเอเดนและกองทัพแห่งเมืองวารี เธอไม่มีทางยอมให้แฟกเตอร์เข้าถึงคนของเธอแน่ ต่อให้ต้องขัดขวางด้วยวิธีใดก็ยอมทั้งนั้น
ขอเพียงแค่ได้รักษาชีวิตของชาววารี
“องค์ชายแฟกเตอร์จะใช้มนตราแห่งธนูเล่นงาน หม่อมฉันเกรงว่าพลังของเอเดนจะไม่อาจต่อกรได้ ถ้าเป็นเช่นนั้นกองทัพของเราต้องเพลี่ยงพล้ำ ฝ่าบาทลีโอคงไม่ปล่อยศัตรูให้ลอยนวล เห็นทีคงได้เสียบหัวประจานหน้าวังก็คราวนี้”
จัสมินกลัวจนพูดไปเรื่อยเปื่อย ปกติเธอคือคนที่มีสติมากที่สุด แต่ตอนนี้ความกลัวกำลังกัดกร่อนจิตใจจนไม่เหลือซาก
“ใจเย็นๆ ก่อนจัสมิน” แอนเดรียหยุดเดินพลางยกมือห้าม ดูเหมือนเจ้าตัวจะคิดแผนเตรียมรับมือได้แล้ว
“ฉันจะไปร่วมทัพกับแฟกเตอร์เอง!”
ประโยคเด็ดขาดทำให้จัสมินถึงกับเบิกตากว้าง จ้องมองร่างเพรียวระหงส์น
