บทที่ 4.2 - องค์ชายจอมเจ้าเล่ห์ & องค์รักษ์มาดขรึม

1147 Words

“อย่าพูดเช่นนี้อีกถ้าไม่รู้จักฉันดีพอ” เอเดนเกลียดที่สุดคือพวกชอบคิดกับตนในแง่ลบ “ฉันอาจจะรู้จักนายไม่ดีพอเอเดน แต่สำหรับพ่อของนาย…” ราชเลขาสูงวัยสาวเท้าเข้าใกล้ร่างสูงกำยำ “อีธาน… ความทะเยอทะยานของเขาพวกเรารู้จักเป็นอย่างดี!” ปลายดาบถูกจ่อไปยังลำคอของคนพูดมาก เอเดนกระทำการอุกอาจต่อหน้าคณะเสนาบดี เขาไม่สนว่าใครจะมองอย่างไร รู้เพียงแต่ว่าเลือดในกายมันเดือดพล่านพร้อมฆ่าทุกเวลา! “ใจเย็นลูก” อีธานรีบปราม จับดาบคู่กายของบุตรชายให้ลดระดับลง “พ่อยังไม่อยากมีปัญหาตอนนี้” อีธานไม่ใช่พวกทำอะไรบุ่มบ่ามเหมือนเอเดน รายนั้นหากไม่มีบิดาคอยเตือนคงมีโทษประหารไปนานแล้ว หลายเรื่องที่เขาหุนหันพลั่นแล่นจนเกือบทำให้ตัวเองเดือดร้อน โชคดีที่มีพ่อเป็นถึงเสนาบดีฝั่งซ้ายผู้ยิ่งใหญ่ มากล้นด้วยอำนาจและบริวาร ถึงเอเดนไม่ใช่พวกหลงใหลยศฐาบันดาศักดิ์ แต่สรรพคุณร้ายกาจของเขาก็ไม่มีใครกล้าต่อกรด้วยอยู่ดี “เอาเป็นว

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD