และแล้วช่วงเวลาที่รอคอยก็มาถึง…
ลานนาพาแอนเดรียและจัสมินเข้าวังใหญ่เพื่อถวายการรับใช้แด่ราชวงศ์ กิริยาอ่อนช้อยคล่องแคล่วสร้างความประหลาดใจแก่ทุกคน โดยเฉพาะลีโอ สายตาคมเข้มจดจ้องทุกย่างก้าวของหญิงสาวแปลกหน้าที่เขาจำใจรับเข้าสู่วังอย่างเสียมิได้ ทำไมถึงเรียนรู้เร็วนัก ขนาดบรรดาข้าหลวงเก่าแก่ยังต้องร่ำเรียนฝึกฝนเป็นแรมปีเพื่อจะเข้ามารับใช้ในวังหลวง บางจำพวกเข้ามาแล้วก็ยังไม่คล่องตัวเช่นนี้เลย
“ลานนา เธอเก่งมากที่อบรมพวกเขามาเป็นอย่างดี”
ปลายฟ้าชมจากใจ
“มิได้เพคะ แอนเดรียและจัสมินหัวไว หม่อมฉันแทบไม่ต้องสอนสิ่งใดเลย พวกเธอมีพรสวรรค์อยู่แล้วเพคะ” ลานนาไม่เอาหน้า ยกความดีความชอบแบ่งปันไปยังสองสาว
“ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเพียงหญิงสาวเร่ร่อนนะเพคะ”
ปลายฟ้าหันไปพูดกับลีโอ ชายหนุ่มนิ่งเฉย ไม่แสดงท่าทีมากมายด้วยกลัวว่าอีกฝ่ายจะเหลิงกับคำชม
“ก็ยังไม่เท่าไหร่นะ ต้องฝึกอีกเยอะพอสมควร” ริชาดที่ไ
