หลังจากวันนั้นปลายฟ้าก็ประชวรอยู่สองอาทิตย์กว่า ราชินีผู้สูงศักดิ์จำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง ลีโอซักถามว่าเหตุใดถึงล้มป่วยหล่อนก็ตอบไม่ได้ แอนเดรียและจัสมินโล่งอก อย่างน้อยๆ มนตราที่ร่ำเรียนมาก็ได้ใช้เอาตัวรอดในยามขับขัน
“เรียบร้อยดีใช่ไหม?”
แอนเดรียที่เพิ่งกลับจากการเข้าเฝ้าราชินีเอ่ยถาม
“เรียบร้อยเพคะ หม่อมฉันได้ทำการส่งข่าวบอกไปยังเอเดนแล้ว คาดว่าไม่นานเมืองวารีจะยกทัพเข้ายึดหัวเมืองฝั่งตะวันตกของ Black Rose เพคะ”
“ดีมาก!” แอนเดรียสะใจ “เรามาเพราะต้องการเอาชีวิตพวกมัน แต่เรื่องยึดหัวเมืองไว้ครอบครองถือเป็นของขวัญจากสวรรค์ ท่านพี่คงอยากให้การแก้แค้นครั้งนี้สมบูรณ์ที่สุด” แอนเดรียนึกถึงเซนโยผู้ล่วงลับ หล่อนเชื่อมั่นว่าพี่ชายยังวนเวียนอยู่ใกล้ๆ เสมอ
“จริงสิ ทำไมเธอถึงเอามันออกมาได้ล่ะ”
แอนเดรียมองสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ บนฝ่ามือของจัสมิน
“พอรู้ว่าพระองค์ต้องการมาแก้แค้น หม่อมฉันตรองดูแ
