Kötü düşünme, kötüyü çağırma derdi eskiler. Çok mu düşündüm, gelmemesi için yalvarırken kucak mı açtım bilmiyorum ama korktuğum sonunda başıma gelmişti. Yaşadığı bütün gerginliğe rağmen benim endişelerimi gidermek, beni sakinleştirmek için kollarına alan adama neler olduğunu sormaya açıkçası deli gibi korkuyordum. Çardaktaki son gecemiz gibi yeniden kopacağımız hissi çöküp oturmuş, içimdeki ağırlığı giderek arttırmıştı. Korkunun ecele faydası yoktu biliyordum ama ben sormadan anlatsın, beni rahatlatsın, bir daha ayrılmayacağımız konusunda bana güvence versin isiyordum.
Derin bir nefes alarak başladı sözlerine.
"Dedem resmi bir yazı göndermiş basına. Buse ile yollarımızı ayırdığımızı ve kafa dinlemek için uzun bir tatile çıktığımı söylemiş."
"Bu kötü değil ki? Neye sinirlendin bu kadar?"
