"Ayos lang ba si Lory?" Rinig kong tanong ni Ezekiel habang nakatulala ako sa may balcony namin.
"Hon, nandito si Ezekiel." Ngumiti lang ako.
"Nabalitaan ko 'yung nangyayari sa inyo. Pwede ko kayong tulungan."
"Kukuhanan lang kita ng meryenda sa ibaba. Ikaw na muna ang bahala sa kanya," mahinang sabi ni Raf bago bumaba.
"Lory, gusto mo bang ipalagay ko 'yung itim na kotse sa bawat magasin namin? Para lang maalerto 'yung mga tao. Siguradong mas mabilis niyo silang mahahanap."
"Hindi na, Ezekiel. But thank you." Pinilit kong ngumiti.
"Hindi na 'to basta-basta. Nasa peligro na 'yang buhay mo."
"Don't worry too much, Ezekiel. I can handle this. Ayoko ng paabutin sa media. Mas magiging toxic pa ang lahat."
"Well, ikaw ang bahala. Worried lang naman ako."
"Salamat na lang, Ezekiel."
