-ปัจจุบัน-
“ไงลูกสาวคนโปรดของพ่อ”
“ทรัช”
“ยังจำฉันได้ใช่ไหม” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้น ทำให้ร่างเล็กได้สติจากการเหม่อลอยคิดถึงอดีตที่ผ่านมา
“ทรัช” พราวฟ้าเอ่ยเรียกชื่อคนตรงหน้าอีกครั้งด้วยความรู้สึกมากมายที่ถาโถมเข้ามาในใจของเธอ ทั้งความรัก ความคิดถึงและความแปลกใจ เธอแอบตกใจอยู่ไม่น้อย เพราะเธอไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจว่าจะได้เจอเขาแบบนี้
“ไม่เจอกันนานเลยนะ” ทรัชเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแววตายากจะคาดเดาว่าเขาคิดอะไรอยู่
“อ..อ่อ ใช่” ร่างบางตอบกลับไปเสียงแผ่วเบา เพราะเธอไม่รู้ว่าควรจะคุยหรือตอบร่างสูงยังไงดี ทรัชเดินเข้ามาใกล้ๆร่างบาง กลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยลอยเข้ามาแตะจมูก จนเธอต้องขยับเท้าถอยไปด้านหลัง ทำให้ตอนนี้ทั้งสองคนเดินเข้ามาภายในบ้าน
“ไปเรียนเมืองนอกมาเป็นยังไงบ้าง” ร่างสูงยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้กับใบหน้าสวยจนจมูกของทั้งสองคนแทบจะชนกัน ก่อนจะเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงกดต่ำ
“…”
