ANDREA
ILANG araw din na laman ng isip ko ang tungkol sa mga lalaking naghahanap sa amin.
Sa totoo lang, nababagabag talaga ako at hindi makatulog. Abot abot ang panalangin kong sana ay hindi niya kami matagpuan.
Ayaw ko na ng gulo, gusto ko nang tahimik na buhay kasama ng anak ko.
Dalawang linggo pa ang mabilis na lumipas, nang magimbal kaming lahat isang umaga. Nadatnan naming nakabukas at sira ang pintuan ng puwesto namin.
Agad akong napapasok para tingnan ang loob. Awang ang labi kong ginala ang mga mata sa kabuuan ng store.
Nanlumo ako at napaiyak na lamang, nilooban kami. Mga walang awa. Kinuha lahat ang laman ng kaha. Halos sairin din nila ang laman ng store ko. Sira sira ang mga gamit namin sa loob.
Marami ring nagkalat na mga natapong panindang produkto. Nanghihina ak
