Yazar'dan
24 yıl önce. Nolan 6 yaşında
"Anne" derken bağırmaktan kısılan sesini zor zaptetmişti. Bedeni girdiği küçük dolabın şeklini alırken, artık bağıramayacağı kadar halsiz düşmüştü. Gecenin yarısı, belki sabaha doğruydu zaman, bilmiyordu. Tek bildiği karanlık ve yanlız kaldığı odanın kasvetiydi. Cezaları artık sıklaşmaya başlamıştı. Ya döktüğü bir kaç makarna, yada ses yaptığı en ufak bir şey.
Her şeyi hata olmaya başladığı için küçük aklı nasıl davranması gerektiğine anlam veremiyordu. Anlamıyordu neler olduğunu. Kimse ona acımıyordu mesela. Şefkat görmüyordu. Normal düşündü bu durumu, demek ki diğer çocuklar da kendisi gibiydi. Sabaha kadar uykuya direnemedi bedeni. Uyuyup kaldı daracık alanda. En azından bir süre burda güvendeydi.
Sabah kurcalanan dolabın kapağı ile korkuyla uy
