กรุณาร้องไห้อยู่ครู่หนึ่งเสียงออดประกาศเข้าห้องสอบก็ดังขึ้น ทำให้เธอต้องรีบดึงทิชชูมาปาดเช็ดคราบน้ำตาที่ไหลเปื้อนอาบแก้มทั้งสองข้าง ก่อนจะเดินออกมาเพื่อสำรวจตัวเองหน้ากระจก เธอสูดลมหายใจเข้าไปเต็มปอด ยิ้มให้ตัวเอง ตอนนี้เธอต้องเลิกคิดฟุ้งซ่านแล้วโฟกัสกับการสอบเพื่อจบการศึกษา
“อย่าไปคิดถึงมัน แค่อาทิตย์เดียวณา แค่อาทิตย์เดียว” มันช่างเป็นช่วงเวลาที่แสนยาวนานและทรมานเป็นที่สุด
หลังจากนั้นเธอก็เข้ามาในห้องสอบ แล้วทำข้อสอบทั้งที่ไม่มีสมาธิด้วยซ้ำ ตอนนี้สมองของเธอมันฟุ้งซ่านไม่หยุด จนเริ่มปวดหัวตุบๆ ขึ้นมา เธอรีบเร่งทำข้อสอบให้เสร็จก่อนจะรีบออกจากห้องไม่รอให้เพื่อนทั้งสอง รีบมุ่งตรงไปที่ร้านยาซึ่งอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากนัก
“เอาที่ตรวจครรภ์สองอันค่ะ” ยอมรับว่าตอนนั้นตัวเองยอมสละความอายที่จะซื้อที่ตรวจครรภ์จากเภสัชสาว แม้จะถูกสายตาของอีกฝ่ายมองอย่างดูถูกเหยียดหยามเพราะตอนนี้เธอสวมชุดนักศึก
