“ขยันจังเลยนะตัวเล็ก”
“มาแต่เช้าเลยนะคะ” เสียงหวานเอ่ยทัก กรุณาเคยชินกับเพื่อนสนิทของพี่ไปแล้ว
“เอาแกงมาให้ตัวเล็กกินข้าวเช้าไง โหมทำงานแต่เช้าเลย เดี๋ยวเจ้าตัวน้อยในท้องก็หิวหรอก”
“วันนี้แกงอะไรมาค่ะ ป้าภาเป็นคนทำเหรอ”
“แกงส้มกุ้งกับมะละกอพี่เป็นคนทำเอง”
“พี่ทำ? ไหนบอกทำอาหารไม่เป็นคะ แล้วจะกินได้มั้ย”
“เดี๋ยวโดนตีเลย ก็ต้องกินได้อยู่แล้ว พี่ได้ครูดี”
“โดนป้าภาทุบหลังไปกี่ทีค่ะ”
“สองที! ไม่ใช่สักหน่อยแม่ไม่กล้าตีพี่หรอก เพราะพี่หล่อ”
“ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย”
“หน้าตาดีมีชัยไปว่าครึ่งเคยได้ยินไหมครับ”
“หลงตัวเอง”
“ก็อยากให้ณาหลงพี่อยู่นะ” แววตาคู่นั้นของเขามองมายังคนตัวเล็กอย่างมีความหวัง ทำเอากรุณาหนักใจทุกครั้งที่เขาหยอดคำหวานใส่ ทั้งที่เธอแสดงออกชัดเจนทุกครั้งว่าไม่อยากให้ความหวังเขา แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ละความพยายามแม้แต่น้อย หาช่องว่างที่จะหยอดเธอได้ตลอดเวลา
“พี่ไกด์~”
“รู้แ
