“กินไรดีอะณา หรือจะไปทำแผลก่อนดี”
“ไม่เป็นไร คนดีไปซื้อข้าวก่อนเลย เราขอไปล้างแผลที่ห้องน้ำก่อน”
“ไม่ไปห้องพยาบาลจริงเหรอ”
“แค่ถลอกเอง ไปซื้อข้าวได้แล้วไหนบอกหิวไง”
“โอเคๆ รีบมานะ เดี๋ยวเราโทรตามอีพริกก่อน”
“จ้า” กรุณาเดินเลี่ยงมาห้องน้ำ เนื่องจากตอนนี้ยังเช้าอยู่ทำให้คนในมหาวิทยาลัยค่อนข้างน้อย
“เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ” เธอบ่นพึมพำกับตัวเอง ระหว่างที่เธอกำลังล้างรอยเลือดที่ไหลซึมออกมาจากฝ่ามือ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีสายตาคู่หนึ่งจ้องมองเธอมาจากด้านหลัง
“เป็นโรคจิตรึไงเก่ง พี่ตกใจหมด”
“พี่เป็นอะไร” คนเก่งฉีกยิ้มกว้างให้เธอ ก่อนเขาจะเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กในห้องน้ำ กรุณาเบิกตากว้างแสดงสีหน้าตกใจที่เขากล้าเดินเข้าห้องน้ำผู้หญิง
“เก่ง! นี่ห้องน้ำหญิงนะเข้ามาทำไม”
“ก็ไม่เห็นมีใครสักหน่อย”
“ออกไปก่อน เดี๋ยวก็มีใครมาเห็นหรอก”
“ทำไมไม่ไปทำแผล” เขาไม่สนใจที่เธอพูดแม้แต่น้อย กระชากข้อมือบางยกข
