อัสลานรีบเซ็นเอกสารให้เสร็จเพื่อจะรีบไปช่วยมาหยาที่จัดร้านใกล้จะเสร็จแล้ว และลูกค้าเริ่มเข้ามานี่ก็เกือบจะบ่ายสามแล้ว ขนมของมาหยาขายได้เรื่อย ๆ จนแทบทำไม่ทันก็ว่าได้เลย
“ฮัลโหล มาหยา ผมมาเอาขนม” ฝรั่งรูปหล่อหัวทอง ตาสีฟ้าน้ำทะเล ทักทาย มาหยาอย่างเป็นกันเอง
“อ้าว ออสติน มาแล้วเหรอ วันนี้จะเอาเพิ่มจากที่สั่งไหม”
“เอาเพิ่ม ครับ เอาอีกสิบกล่อง รวมเป็นสามสิบ กล่อง ผมจะเอาไปให้เพื่อนที่กำลังลงมาภูเก็ตคืนนี้ มีแต่คนชมว่าขนมคุณอร่อยมาก โดยเฉพาะข้าวเหนียวมะม่วงยิ่งอร่อย” ออสตินพูดภาษาไทยสำเนียงไม่ชัด
มาหยากำลังจะเดินไปหยิบขนมใส่ถุงเพิ่มแต่ไม่ต้องได้ขยับ เพราะเดชได้จัดเตรียมไว้ตั้งแต่ได้ยินว่าสั่งเพิ่มแล้ว
“ไม่ต้องมาหยา พี่ทำให้แล้ว เรียบร้อยจ้ะ”
“ไวมากพี่เดช แย่งงานมาหยาทำหมดแล้วเนี่ย”
“นี่จ้ะ ออสติน เรียบร้อย สามสิบกล่อง ทั้งหมด หนึ่งพันห้าร้อยบาท”
“นี่สองพันบาทไม่ต้องทอนนะ ผมให้คุณเป
