"กาแฟร้อนๆ มาเสิร์ฟแล้วจ้ะ" เสียงหวานมาก่อนตัวของมาหยา เธอรีบกลับมาหาอัสลาน หลังจากที่ต่อล้อต่อเถียงกับเลขาออยของพี่เดช
เธอนึกถึงบทละคร นางร้ายกับนางเอก ถึงแม้เธอจะไม่ใช่นางเอก ในบทละคร และเธอเป็นเพียงคนธรรมดาที่สู้คน เธอไม่ยอมให้ใครมารังแกเธอได้ง่ายๆ
"หายไปไหนมานานสองนานเลยฮึ.."อัสลสนแอบเป็นห่วงมาหยาอยู่ห่างๆ
"มาหยาเดินหลงนิดหน่อยจ้ะ"มาหยาแกล้งพูดไปเรื่อยเปื่อยเพราะเธอไม่อยากจะบอกว่าเลขา ออยมาหาเรื่องเธอกลัวว่าจะมีปัญหา
"งั้นเธอก็ต้องมาที่นี่บ่อย ๆ จะได้ไม่หลง ส่วนเรื่องร้านก็ให้ลูกน้องจัดการไป เธอจัดการแค่ยอดสั่งซื้อก็พอ" อัสลานเองเขาหาทางให้ มาหยา มาอยู่ข้างกายไม่ห่าง แม่น้ำไม่รู้กี่ร้อยสาย ถ้าทำให้มาหยาอยู่ข้างกายเขาได้เขาก็พร้อมจะชักมันมาให้เธอได้ยิน
"รับทราบค่ะ" มาหยาอาจยังไม่ได้เข้าใจเจตนาของนายหัวอัสลานแต่เธอก็พร้อมจะทำตามคำสั่งของเขาทุกอย่าง
"ไหน ขอฉันชิมกาแฟฝีมือเธอหน่อยซ
