อัสลานที่นั่งรอมาหยาอยู่ด้านล่าง เธอแต่งตัวเพียงไม่นานก็ได้เสร็จ เขาที่นั่งก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่กับแท็บแล็ตคู่ใจไม่ได้หันมองเสียงร้องเท้าสนสูงที่เดินลงบันไดมา
“นายหัวจ๊ะ มาหยาพร้อมแล้วจ้ะ เราไปกันเลยไหม”มาหยาที่หยุดยืนต่อหน้านายหัวอัสลานที่นั่งรอเธอที่ห้องนั่งเล่น
อัสลานเงยหน้าขึ้นมองไปที่เสียงเล็กของมาหยาที่เรียกเขาให้หยุดมือในการทำงานและเตรียมออกไปร้านขนมด้วยกัน แต่เขาก็ต้องตะลึงค้าง เมื่อแม่หนูน้อยมาหยาในวันวาน ตอนนี้แต่งตัวราวกับแม่เสือสาวขยี้ใจ ในชุดเกาะอกสีแดงเพลิงเสื้อซีทรูโชว์เต้าใหญ่ กระโปรงที่ดูเหมือนจะเรียบร้อย แต่พระเจ้า !! แหวกลึก ลึกไปหรือเปล่า ปกติเขาเห็นผู้หญิงมากมายในชีวิต แต่กับมาหยาแตกต่างเธอนี่มันเป็นแม่มดชัด ๆ จะแต่งลุกไหนก็ดูดีไปหมด
“มาหยา...!!! เธอทำไมใส่ชุดนี้”อัสลานที่ได้สติก็เอ่ยถามออกไปด้วยเสียงสั่น เพราะเขาไม่อยากออกไปข้างนอกแล้ว อยากจะจับมาหยากระต่ายน้อยในว
