คุณสามียันเดเระของนักฆ่ายุค 21

บทที่ 6 ไปล่ากลับมาแล้ว

กาญจนาบิดผ้าเช็ดหน้าและลุกขึ้นยืน ฝีเท้าค่อนข้างสั่นคลอนและรีบก้าวออกจากประตู

ก็เห็นลูกสะใภ้ผอมแห้งสภาพดูไม่ได้ของเธอกําลังแบกกวางตัวใหญ่มาทางนี้

แม่

กาญจนารีบโอดครวญสองสามครั้ง และเดินไปหาเธอและมองอย่างใจจดใจจ่อ ไม่สนใจกวางที่อยู่ข้าง ๆ เลย

ได้บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า？

อุไรพรไม่ได้ดูมีท่าทางที่น่าเหน็ดเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย เธอหายใจหอบและทิ้งกวางลงบนพื้นแล้วปัดมือที่เปื้อนเลือด เธอรู้สึกอบอุ่นในใจเมื่อเห็นกาญจนาขมวดคิ้ว

ไม่นะคะ

ป้าจ้าวเห็นตั้งแต่ทางเข้าหมู่บ้านแล้ว เดิมทีหมู่บ้านนี้ก็ไม่ใหญ่ คราวนี้ชาวบ้านก็จะได้รู้กันถ้วนหน้าว่าลูกสะใภ้คนใหม่ของตระกูลจิรพิทยาวงษ์ล่ากวางกลับมาแล้ว แล้วก็พากันออกมามุงดู

กวางตัวใหญ่ขนาดนี้น่าจะต้องขายได้เงินไม่น้อยเลยใช่ไหม

จนถึงปัจจุบันนี้ยังมีไม่กี่คนในหมู่บ้านที่จัดการกับสัตว์ป่าด้วยกําลังของตนเองเช่นนี้และไม่เคยได้ยินว่าหญิงที่น่าเกลียดคนนี้มีความสามารถขนาดนี้มาก่อน

อุไรพรมองไปที่ชาวบ้านและควักรอยยิ้มที่พวกเขาคิดว่าใจดีมากออกมา โดยที่ไม่รู้ว่าในสายตาของคนอื่นนั้นมันน่าเกลียดกว่าการร้องไห้เสียอีก

ทุกคนช่วยฉันลากกวางตัวนี้เข้าไปด้วยได้ไหม

เป็นธรรมดาของเพื่อนบ้านที่จะไม่ปฏิเสธ หลังจากยกกวางเข้าไปกาญจนาก็ทักทายทุกคนให้ดื่มน้ําแล้วก็ปล่อยไป แล้วถึงมองดูกวางตัวใหญ่แทบจะเอาไว้ในลานบ้านไม่ได้แล้วอย่างตกตะลึง

อุไร นี่เธอ จะเอาสัตว์ยักษ์ใหญ่นี้กลับมาได้อย่างไงกัน”

อุไรพรที่กําลังลับมีดอยู่ข้าง ๆ ก็หยิบขึ้นมาดูแล้วพอเห็นว่ามันเงางามมากก็วางแผนที่จะลงมือ

จะใหญ่แค่ไหนยังไงก็เป็นแค่สัตว์อยู่ดี แค่ใช้สมองนิดหน่อยก็พอแล้ว

แม้ว่าเธอจะตอบปัดไปงั้น แต่กาญจนาก็ยังต้องเชื่อคําพูดนี้ เธอมองดูอุไรพรละเริ่มจัดการกับกวางตัวใหญ่ตัวนี้ด้วยมือของเธอ

อดไม่ได้ที่จะแปลกใจอยู่เรื่อยๆ, ถึงแม้จะเป้นการแต่งงานเพื่อเสริมความมงคลแต่ก็ดูเหมือนว่าคิดจะถูกแล้วที่รับผู้หญิงคนนี้มาเป็นลูกสะใภ้

ลอกหนังกวางตัวนี้ลแล้วเอาไปขายในเมือง ไหนจะยังเนื้อกวางดิบด้วย ครอบครัวของเราก็ไม่ต้องกังวลเรื่องปากท้องอีกสักพัก ส่วนเขากวางและเลือดกวางเก็บไว้ให้พงศ์เทพบำรุงร่างกาย ส่วนที่เหลือก็ขายไปพร้อมกันเลยแล้วกัน

กาญจนาได้ยินการวางแผนที่ชัดเจนของเธอแล้ว ก็คิดว่าขี้เหร่แล้วไง ผู้หญิงเนื้อแท้เป็นคนฉลาดมีไหวพริบต่างหาก

ประจวบเหมาะกับที่ดุจเดือนเดินออกมาจากบ้านเห็นเหตุการณ์นี้พอดี อ้าปากค้างจนสามารถจะใส่ไข่ได้ฟองหนึ่งแล้ว ตั้งแต่ครั้งล่าสุดที่ตื่นขึ้นมา ลูกสาวของเธอก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปแล้ว แต่ตอนนี้ยังเอาผู้ชายแบบนี้อยู่

หลังจากจัดการเนื้อกวางเสร็จ เธอก็นําส่วนที่เหลือไปจัดการที่เตา ล้างเนื้อกวางด้วยน้ําสะอาดและเอาลงหม้อ ใส่เครื่องปรุงชิ้นใหญ่ที่เพื่อขจัดกลิ่นคาว อุไรพรก็หยิบสมุนไพรที่ตัวเองเก็บได้บนภูเขาออกมา ทันใดนั้นกลิ่นหอมก็อบอวลไปทั่วทันที

ดุจเดือนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็อดไม่ได้คอยกลืนน้ําลาย ในชีวิตของเธอไม่เคยได้มีวันดีๆเลย การกินเนื้อก็เป็นความหรูหราอย่างหนึ่งแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเนื้อกวางตุ๋นเลย

แม่ อีกสักพักก็กินข้าวได้แล้วนะคะ คุณไปนั่งในบ้านก่อน ไม่งั้นเดี๋ยวจะเป็นหวัดเอาค่ะ

ดุจเดือนมองเธออย่างลังเลเล็กน้อย

ไม่ให้แม่ช่วยเหรอ

อุไรพ้นส่ายหัว ดุจเดือนผอมและร่างกายของเธอถูกทารุณกรรมเป็นเวลานานจนได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง ตอนนี้เธอแค่หวังว่าดุจเดือนจะพักผ่อนอย่างเต็มที่

พอมาที่บ้านตระกูลจิรพิทยาวงษ์ ในที่สุดก็ไม่ต้องถูกปฏิบัติเหมือนวัวเหมือนควายอีกต่อไปแล้ว

ดุจเดือนพยักหน้าและเข้าไปในบ้านเพื่อพูดคุยกับกาญจนา

ดองญาติกันแท้ๆ ลูกสาวดีขนาดนี้ ไอ้สัตว์เดรัจฉานนั่นมันกล้าลงมือได้ยังไง?

ทั้งคู่กําลังปักผ้าเช็ดหน้าอยู่ในมือ แต่ทักษะการเย็บของดุจเดือนของนั้นชัดเจนและลวดลายก็สละสลวยกว่ามาก ดูแล้วไม่ต่างกับที่เหล่าขุนนางเหล่านั้นใช้กัน

ฉันเป็นแม่ม่ายแต่งงานใหม่ ถือขวดลากน้ํามันใบหนึ่ง หน้าตาของอุไรไม่ได้เป็นที่น่าพอใจ แต่เมื่อชีวิตของเขาลําบาก เราสองคนก็กลายเป็นที่ระบายอารมณ์โดยปริยาย ผิดที่ฉันเองแหละค่ะ

ลูกสาวตามเธอมาที่บ้านตระกูลสุพรรณศิลป์ได้ไม่กี่วันก็ใช้ชีวิตได้อย่างสงบสุขแล้ว แต่ไม่นานก็ถูกวางยาพิษและเสียโฉมกลายเป็นแบบนี้ จะให้เธอทำใจได้อย่างไรกัน

ถ้าไม่ใช่อุไรพร ดุจเดือนก็คงไม่ต่อต้านไปตลอดชีวิต และคงจะยิ่งไม่คิดจะหย่า เธอก็คือตัวอย่างของผู้หญิงที่ถูกจากสังคมศักดินาทำพิษอย่างน่าสังเวช รอยฟกช้ําบนร่างกายที่ไม่หายไปก็กลายเป็นความเจ็บปวดที่ลืมไม่ได้ตลอดชีวิต

พอได้ฟังเรื่องราวที่น่าเศร้าของแม่ลูกคู่นี้ นอกจากถอนหายใจก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว หลังจากนั้นไม่นานเธอจึงวางเข็มและด้ายในมือลงและลูบดุจเดือน

ตอนนี้เรื่องมันก็ได้ผ่านไปแล้ว แม่และลูกสาวของพวกคุณมาที่บ้านฉัน เราก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ชีวิตที่ยากลําบากบ้างก็ดี หากครอบครัวอยู่ด้วยกันก็จะสามารถผ่านมันไปได้เสมอ

ในฐานะที่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน ดุจเดือนรู้ว่าตัวเองไม่ได้มีชีวิตโปร่งใสเท่ากาญจนา แต่ในใจกลับรู้สึกขอบคุณเธอมาก ไม่รู้ว่าไม่ได้ยินคําพูดที่อบอุ่นแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว

กินข้าวกันค่ะ!

สองแม่ลูกยืนขึ้นและเดินไปที่โต๊ะอาหาร เนื้อกวางที่ใส่ในจานไม้ส่งกลิ่นหอม ต่อมาอุไรพรก็เพิ่มมันฝรั่งลงไป นี่ก็คือการจับคู่ระหว่างดั้งเดิมกับทันสมัยเข้าด้วยกัน วางไว้ที่ไหนก็ไม่ผิด

กาญจนามองอาหารในวันนี้ด้วยความดีใจและยังมีผักป่าผัดกระเทียมบดอีกจานหนึ่ง แต่ก็ครบเครื่องมาก

ทำไมจะตักข้าวแค่ 2ชามเอง?

กาญจนามองข้าวสองชามบนโต๊ะด้วยความสงสัยเล็กน้อยและอุไรพรก็ถือกาต้มยาไปที่เรือนหอ

แม่ พวกคุณสองคนกินก่อนได้เลยค่ะ เดี๋ยวหนูจะเอาน้ําซุปที่ตุ๋นเขากวางนี้ให้พงศ์เทพก่อน เดี๋ยวเย็นแล้วไม่ได้ผล”

ก่อนที่กาญจนาจะขำ อุไรพรก็ถือกาเข้าไป จริงๆแล้วสิ่งที่เธอคิดนั้นง่ายมาก กาญจนารับสองคนแม่ลูกมาอยู่ด้วยและยังมองพวกเขาเป็นครอบครัวเดียวกันอย่างไม่ตระหนี่ งั้นเธอก็ไม่สามารถปล่อยให้ลูกชายของคนอื่นจากไปแบบนี้ได้จริง ๆ

อีกอย่างการเสียสละนี้ยังได้สามีที่หล่อเหลามา เธอก็ต้องใจเต้นบ้างเป็นธรรมดา

เมื่อมองไปที่ชายหนุ่มรูปงามที่นอนอยู่บนเตียงอย่างเงียบ ๆ อุไรพรก็รู้สึกเจริญหูเจริญตาทันที กระจกทองแดงที่อยู่ข้าง ๆ สะท้อนรูปลักษณ์ของตัวเอง เธอขมวดคิ้วอย่างน่ารังเกียจ

ใบหน้าทั้งสองนี้ดูไม่เข้ากันอย่างมาก เธอเลยก็ยังต้องรีบรับยาล้างพิษเพื่อให้ตัวเองกลับไปเป็นสาวที่เหมือนงดงามเหมือนดอกไม้ให้ได้

สามี ดูสิว่าฉันเอาของดีๆอะไรมาให้แล้ว

เธอตั้งใจที่จะเอายาเม็ดสุดท้ายผสมเข้าไปด้วย พงศ์เทพดื่มแล้วร่างกายของเขาก็จะดีขึ้นไม่น้อยอย่างแน่นอน แค่ไม่รู้ว่าจะตื่นขึ้นมาเมื่อไร

พงศ์เทพที่นอนอยู่บนเตียงได้ยินเสียงหญิงตัวเล็ก ๆ เขาก็ขยับคิ้ว แต่ก็ตื่นขึ้นมาไม่ได้ วินาทีต่อมาก็รู้สึกว่าของเหลวอุ่น ๆ หนึ่งช้อนป้อนเข้าไปในปากของเขา

สด นี่เป็นความรู้สึกที่สัญชาตญาณครั้งแรกของเขา แต่หลังจากดื่มไปสองสามคําเขาก็ไม่อยากดื่มอีกแล้ว การป่วยอยู่บนเตียงเป็นเวลานานทําให้กระเพาะอาหารของเขาดูดซับสิ่งต่าง ๆ ได้ยากเกินไป ดังนั้นความอยากอาหารจึงแย่กว่าคนทั่วไป

อุไรพรห็นว่าป้อนเข้าไปไม่ได้ก็ใจร้อนเล็กน้อย พอวางชามไว้ข้าง ๆ แล้วก็เริ่มได้สั่งสอน

คุณอย่าคิดว่าการที่คุณหล่อเหลาขนาดนี้แล้วฉันจะอดทนดูแลคุณ คุณดูสิว่าตอนนี้คุณเหมือนสุนัขตัวเล็กเลย ๆ และไม่รู้ว่านอกจากฉันแล้วจะมีใครมาแลคุณอีก" ......

ได้ยินคำศัพท์ใหม่อีกคำแล้ว ถึงแม้เขาจะไม่รู้ว่าหมายถึงอะไร แต่ก็พอเดาออกได้ว่าไม่ใช่คำที่ดีแน่นอน ต่อมาอุไรพรก็ป้อนซุปเข้าปากอีก