Chapter 35
LALAINE’S POV
“S-Sino kayo?” Kabado kong tanong na inaatras ko ang paa ko sa takot. Lumitaw ang tatlong armadong lalaki at may nakaka-kilabot na ngisi sa kanilang labi. “A-Anong ginagawa niyo dito?” Pawisang lumingon-lingon ako at humanap ng pwedeng takbuhan ngunit wala akong mahanap.
Naging blangko ang aking isipan at hindi ako makapag isip nang matino dahil pinapangunahan na ako ng takot sa aking dibdib.
Hinahakbang ng tatlong lalaki ang kanilang paa papasok sa resthouse at napapalibutan na nila ako.
“D-Dustin?” Nautal kong tawag at nasagi ko pa ang lamesa na kamuntik na akong matumba. “Manang?” Tumingin ako sa ikalawang palapag, na panigurado hindi alam ni Manang ang mga nangyayari dahil mahimbing na itong natutulog.
“Hinahanap mo ba Binibini ang tauhan mo?” Sagot naman
