คนนี้ที่ไม่ได้เลือก(แต่ดันแซ่บติดใจ)

ผู้หญิงเรียบร้อยก็มีหัวใจ(ปากหวานแต่ใจบาป)

คฤหาสน์บ้านเจ้าของโรงสี...

ห้องโถงชั้นล่าง...

สองสาวกำลังนั่งคุยกันอยู่ห้องรับแขกชั้นล่าง..หนึ่งคนกำลังนั่งแกะสลักผลไม้งานประณีตเรียบร้อยกุลสตรีไทย ส่วนหนึ่งคนกดเปิดซีรี่ย์ในแล็ปท็อปสอนให้พี่สะใภ้ดูผู้ชายหล่อในจอ พูดจาเจื้อยแจ้วไม่หยุด

"คนนี้กำลังดังมากเลยนะพี่ช่อ ดังทั้งที่จีนแล้วก็ที่ไทยด้วย หวานชอบมากดูทุกเรื่องที่เขาแสดงเลยแหละ แล้วพี่ช่อชอบผู้ชายแบบไหนเหรอ หรือพระเอกที่พี่ช่อชอบอะ" ถามเผื่อไว้จะได้รู้ว่าพี่สะใภ้ชอบแบบไหนเธอจะได้เลือกให้ถูก ถ้าหากวันใดพี่ชายของเธอทำให้พี่ช่อเสียใจเธอจะได้หาให้เลยพร้อมใช้งาน ยิ้มมองพี่สะใภ้

"ชอบแบบไหนงั้นเหรอ ก็คงชอบแบบ" ใบหน้าสวยยิ้มละมุนก่อนจะพูดตอบออกไป "พี่ชอบแบบพระเอกไทยในยุคเก้าศูนย์" พูดแล้วก็ยิ้ม คิดถึงพระเอกในยุคสมัยก่อนที่เธอชอบดูในวัยเด็กแต่ตอนนี้ทุกคนแสดงเป็นรุ่นพ่อกันไปแล้ว เธอชอบผู้ชายอบอุ่นเอาใจเก่งก็คงจะเป็นสเปกของผู้หญิงหลายๆ คน แต่ผู้ชายเอาใจเก่งก็มักจะเจ้าชู้นิดๆ แต่ก็แล้วแต่คนนะ..ใบหน้าสวยเงยหน้าขึ้นยิ้มให้น้องสาวสามี

"ยุคเก้าศูนย์เลยเหรอ หวานนึกไม่ออกเลย ไอ้เราก็อยู่สายต่างประเทศด้วยสิ จีนเกาหลี ไม่ได้บินกลับไทยนานแล้วด้วย" ตั้งแต่ติดซีรี่ย์จีนก็ไม่ได้ตามพระเอกในไทยเลย มีดูซีรี่ย์วายบ้างแต่ยุคก่อนคือไม่รู้จักสักคน งานนี้ยากแล้วสิจะไปหาผู้ชายยุคนั้นให้พี่ช่อยังไงนะ

"พระเอกจีนฮ่องกงพี่ก็ชอบ..แต่ชอบแบบหลิวเต๋อหัวหรือไม่ก็คนที่เล่นหนังแนวกังฟูอะ" ถึงเธออายุยังน้อยแต่ก็ชอบพระเอกรุ่นเก่าเพราะอาศัยอยู่กับคุณย่า คุณย่าชอบอะไรเธอก็ชอบด้วย บวกกับนิสัยที่ตามยุคสมัยไม่ค่อยทันแต่ก็ใช่ว่าจะปรับเปลี่ยนตัวเองไม่ได้ เธอเชื่อว่าคนเราสามารถเปลี่ยนตัวเองได้ตามสังคมรอบข้างที่อยู่และเธอจะเรียนรู้ให้เร็วด้วยการดูซีรี่ย์พระเอกหล่อยุคใหม่ตามที่น้ำหวานสอน..

"โหวว หวานไม่รู้จักเลยอะ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวหวานไปเสิร์ชดูก็ได้ แต่ตอนนี้พี่ช่อต้องฝึกดูซีรี่ย์พระเอกยุคใหม่ๆ กับหวานก่อนนะ ถ้าถูกใจคนไหนเดี๋ยวหวานพาไปดูคอนเสิร์ต ไปเจอตัวจริงเลย" ถ้าพี่สะใภ้ติดใจจะได้มาอยู่ด้อมเดียวกัน ไปเที่ยวดูคอนเสิร์ตทั้งในและต่างประเทศด้วยกัน

"จริงเหรอ เจอตัวจริงได้ด้วยเหรอ" ช่อฟ้าตาลุกวาวเธออยากเจอพระเอกตัวจริง เสียงจริง ชีวิตนี้ไม่คิดว่าจะได้เจอด้วยซ้ำ ถ้าน้ำหวานพาไปเจอได้เธอก็อยากไปเจอตัวจริง อยากรู้ว่าจะหล่อเหมือนในจอหรือเปล่า

"จริงสิคะ หวานพาไปดูได้หมดนั่นแหละ ทั้งในและต่างประเทศ หวานตามไปดูคอนเสิร์ตมาหมดแล้ว" ยิ้มดีใจที่ทำให้พี่สะใภ้ตื่นเต้นได้ มาถูกทางแล้วสิค่อยๆ สอนไปจะได้เก่งๆ ตามพี่ชายเธอได้ทัน

"ไปต่างประเทศเลยเหรอ น่าสนุกจัง" ช่อฟ้านั่งยิ้ม ก้มๆ เงยๆ แกะสลักผลไม้ในมืออย่างใจเย็น

"ใช่..ถ้าพี่ช่ออยากไปหวานพาไปเที่ยวได้นะ อ้อ..หวานขอถามอะไรพี่ช่อหน่อยได้ไหม"

"ได้สิ ถามมาได้เลย" ถึงน้ำหวานจะคุยเก่งแต่เธอก็ไม่เคยหงุดหงิดออกจะชอบเสียด้วยซ้ำ

"ทั้งชีวิตนี้ พี่ช่อเคยพูดคำหยาบที่สุดคือคำว่าอะไร" อยู่ๆ ก็อยากรู้

"คำหยาบที่สุดเหรอ? น่าจะเป็นคำว่าวะนะ" เธอเคยเผลอพูดคำนี้ตามคนอื่นหนึ่งครั้งในวัยเด็ก แล้วโดนคุณย่าดุ นี่หยาบที่สุดแล้ว

"ฮะ!! คำว่าวะเนี่ยนะหวานว่าไม่หยาบหรอก" เธอพูดประจำเลยแหละยิ่งเวลาอุทานพูดวะทุกครั้งเลย

"ใช่สำหรับพี่ถือเป็นคำหยาบนะ"

"ไม่ถือว่าหยาบเลยพี่ช่อ ใครๆ เขาก็พูดกัน จริงๆ นะ ถ้าพี่ช่อไม่เชื่อก็ลองพูดกับเฮียดูสิ เฮียเขาชอบพูดวะแล้วก็ชอบให้หวานพูดวะด้วย" เฮียเป็นคนสอนให้เธอพูดวะตั้งแต่เด็กบอกว่าเป็นการระบายความรู้สึกพี่ชายเธอชอบคิดไม่เหมือนใคร

"จริงเหรอแต่พี่ว่าไม่ค่อยเพราะเท่าไหร่นะ"ช่อฟ้าเริ่มงงเข้าใจว่าเป็นคำหยาบ

"จริงๆ แล้วเฮียก็ชอบมาก ถ้าพี่ช่อพูดนะ เฮียต้องตกใจยิ้มหน้าบานเลยแหละ" อยู่ๆ ก็อยากจะแกล้งพี่ชายขึ้นมา แต่เฮียชอบคำนี้จริงๆ ไม่งั้นจะพูดวะได้ทุกวันเหรอ

"จริงเหรอ พี่ว่าไม่ดีมั้ง"

"อะพี่ช่อลองพูดกับหวานก็ได้เดี๋ยวหวานจะสอน อย่างเช่นคำว่า พี่ขุนไปไหนมาวะ " น้ำหวานสอนอย่างมีอินเนอร์ใส่อารมณ์ แต่คนฟังขมวดคิ้ว

"ลองดู ถ้าพี่ช่อพูดต้องน่ารักมากแน่ๆ"น้ำเสียงหวานๆ พูดยังไงก็ไม่ดุหรอก เธออยากให้พี่สะใภ้ดุจะตาย

"พี่ขุนไปไหนมาคะ" น้ำเสียงหวานพูดขึ้นเบาๆ เธอไม่ค่อยเข้าใจทุกคนในบ้านหลังนี้เท่าไหร่ รู้สึกแปลกๆ กันทุกคนแต่ก็น่ารักดี

"ไม่ใช่ค่ะ ต้องออกเสียงให้ชัดกว่านี้"

"พี่ขุนไปไหนมาวะ" ช่อฟ้าออกเสียงให้ชัดขึ้นเล็กน้อย กลัวว่าจะได้พูดทั้งวันจึงยอมพูดวะ

"อย่างนั้นแหละค่ะ ฮ่าๆ พี่ช่อลองเอาไปพูดกับเฮียขุนดูนะ รับรองว่าถูกใจเฮียแน่ๆ" น้ำหวานยิ้มหัวเราะเมื่อได้แกล้งพี่ชาย แล้วทั้งคู่ก็หัวเราะกัน..จากนั้นก็พูดคุยกันเรื่อยเปื่อย น้ำหวานแค่อยากให้พี่สะใภ้เอาคืนเฮียบ้าง จะได้รู้ว่าผู้หญิงเรียบร้อยก็มีหัวใจ

ช่วงเวลาหกโมงเย็น...

น้ำหวานนั่งเล่นอยู่กับเจ้าป๊อกกี้หมากระเป๋าเพศเมียตัวสีขาวที่ห้องรับแขก ได้ยินเสียงคนเดินผิวปากเข้ามาในบ้านอย่างคนอารมณ์ดี เธอรู้ว่าเสียงใครแต่พยายามไม่สนใจ วันนี้เธองอนพี่ชายสุดๆ

ร่างสูงโปร่งใบหน้าหล่อเหลายิ้มเบิกบานเดินเข้ามาในบ้านท่าทางอารมณ์ดีมีความสุข ในมือถือถุงขนมที่น้องสาวชอบกินแต่วันนี้ดูจะถูกเมิน

"เฮ้ย..น้ำหวานน้องรัก เฮียซื้อขนมมาฝาก" ยิ้มหล่ออารมณ์ดีสุดๆ อารมณ์ดีเพราะมีความสุข..แฮปปี้ชุ่มฉ่ำหัวใจ มีความสุขจริงๆ

น้ำหวานแบะปากมองบนอุ้มน้องหมาลุกขึ้นยืนเดินเข้าไปหาพี่ชาย อารมณ์ดีขนาดนี้ไปทำเรื่องไม่ดีมาแน่ๆ ความลับนี้เธอต้องรู้ให้ได้..

"หวานลดน้ำหนักไม่กินของหวาน วันนี้เฮียดูอารมณ์ดีจังเลยนะ" พูดประชดพี่ชายที่กำลังยิ้มหน้าชื่นตาบานหายไปทั้งวันกลับมาอารมณ์ดี มีความสุขมากสินะ

"อารมณ์ดีเพราะมีความสุข ฮ่าๆ ไม่กินก็ไม่ต้องกิน เฮียจะเอาไปให้เมีย แล้วนี่ช่อฟ้าอยู่ไหน"หันมองหาเมียที่ไม่ได้เลือกก็ไม่เจอ..ปกติจะตัวติดน้องสาวเขาตลอด

"หวานส่งขึ้นรถไปกับเฮียปราบ" เฮียปราบคือพี่ชายของเพื่อนสนิท ที่ตอนนี้กลายเป็นคนที่เฮียขุนไม่ชอบหน้า สาเหตุเพราะพี่ช่อรู้จักกับเฮียปราบมาก่อนแล้วจากนั้นพี่ชายเธอก็อารมณ์ไม่ดี ไม่รู้ว่าทำไมทั้งที่ก่อนนั้นชอบไปเล่นกับหลานๆ ลูกของน้ำขิงเพื่อนสนิทเธออยู่ทุกอาทิตย์

"เอาดีๆ อย่าพูดจากวนตีน เดี๋ยวจะโดน ช่อฟ้าเมียเฮียอยู่ไหน" จากที่อารมณ์ดีกลายเป็นหงุดหงิดอารมณ์เสียขึ้นมาในทันที ใบหน้าหล่อติดบึ้งตึงไม่ยิ้มไม่เล่นแต่น้องสาวจอมกวนกลับอุ้มน้องหมาหัวเราะสะใจ

"ฮ่าๆ ..พี่ช่อช่วยป้าจุ๋มทำกับข้าวอยู่ในครัว" เห็นพี่ชายโมโหเธอก็หัวเราะสะใจ ทำเป็นเก่งไปเถอะถ้าพี่ช่อไปกับเฮียปราบจริงๆ เฮียได้ดิ้นตายแน่ๆ เดี๋ยวเธอจะหาผู้ชายหล่อๆ มาให้พี่ช่อเพิ่มอีก ถ้าอกหักจากเฮียจะได้มีหนุ่มๆ มาดามใจ

"ก็แค่นั้น แล้วทำไมไม่เข้าไปช่วยป้าจุ๋มทำกับข้าว มัวแต่เล่นกับหมาใครเขาจะเอาน้องสาวเฮียไปเป็นเมีย เป็นผู้หญิงก็ฝึกไว้บ้าง ดูอย่างเมียเฮียเป็นตัวอย่าง" ยิ้มภาคภูมิใจ วันนี้เขาจะไม่โกรธเพราะอารมณ์ดีมีความสุข ร่างสูงใหญ่เดินหันหลังเข้าครัว

"แหวะ!!เมียเฮียๆ ทำเป็นพูดดีเรียกพี่ช่อว่าเมีย คนอย่างเฮียมันปากหวานแต่ใจบาป!!" นี่แหละหน่าผู้ชายเจ้าชู้ เข้าใจพูดชมเมียทั้งที่กำลังทำอะไรไม่ดีลับหลังเมีย เดี๋ยวเธอจะแฉให้หมดเลยคอยดู มาว่าน้องสาวคนสวยอย่างนี้ได้ยังไง ถึงไม่มีใครเอาเธอก็จะอยู่โสดกับหมา..

"พูดให้ดีๆ นะหวาน ปากไม่ดีเดี๋ยวเฮียให้เตี่ยจัดการ" หันไปตะโกนตอบโต้น้องสาวจากนั้นก็หายเข้าไปในครัว