"หวานคิดว่าเฮียไม่ได้หวงน้องหรอกแต่เฮียหวงพี่ช่อใช่ไหมล่า..ขนาดพี่ช่อแต่งตัวมิดชิดขนาดนี้ หนุ่มๆ ยังมองกันตรึม แต่เอาเป็นว่าหวานจะแรดให้น้อยลงก็แล้วกันนะ คริคริ" เธอชอบส่งสายตาให้คนนั้นคนนี้ก็ทักทายกันสนุกๆ
"รีบๆ กินจะได้รีบกลับ" คนตัวสูงเอาสองมือดันให้ใบหน้าของเมียเข้ามาแนบที่กลางอก แนบแน่นชนิดที่ช่อฟ้าแทบหายใจไม่ออก
"อะแฮ๊กๆ พะพี่ขุน" ช่อฟ้าพยายามดันตัวออกมา "ช่อหายใจไม่ออก" หน้าเธอแนบกับอกแข็งๆ ของเขาจนหายใจไม่ออก
"ทำไม!! ชอบที่มีผู้ชายมองหรือไง" ยิ่งเห็นสายตาของไอ้หนุ่มหน้าหนวดมองมาเขายิ่งโกรธ พอโกรธก็กอดเมียแน่นขึ้น
"ไม่ใช่ค่ะ ช่อหายใจไม่ออกจริงๆ" ช่อฟ้าเริ่มหน้าแดง ไม่ได้เขินแต่กำลังจะขาดอากาศหายใจตาย
"เฮียเป็นบ้าป่ะเนี่ย พี่ช่อหน้าแดงหมดแล้ว ปล่อยพี่ช่อเดี๋ยวนี้เลยนะ" น้ำหวานเห็นสถานการณ์ไม่ค่อยดีก็รีบบอก เห็นแล้วสงสารพี่สะใภ้จริงๆ จะมีสามีทั้งทีก็มีสามีแปลกประหลาด คนอะไรให้เมี
