คนนี้ที่ไม่ได้เลือก(แต่ดันแซ่บติดใจ)

ตามหาผู้หญิงที่เลือก

"คุณขุนจะไปเลยไหมครับ" มืดลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามาตาม นี่สายมากแล้ว นักสืบที่นัดไว้มารอตั้งแต่เก้าโมง วันนี้จะเป็นวันที่ได้รู้ความจริงสักที

"อืม..ไปเลย" ใบหน้าหล่อติดบึ้งตึงเดินไปขึ้นรถอย่างไม่สบอารมณ์ อาการนี้ได้หงุดหงิดทั้งวันแน่ๆ

ภายในรถหรูที่มืดเป็นคนขับให้เจ้านายสุดหล่อนั่ง

มองไปมองมาเจ้านายเขาก็เหมือนเจ้าพ่อมาเฟียจะไปตามทวงหนี้ ดูจากการสวมแว่นแบรนด์เนมสีดำกับชุดดำที่ใส่อยู่แต่บางทีก็เหมือนจะไปงานศพ ถ้าไม่รู้ว่าเป็นลูกชายเสี่ยเทพเจ้าของโรงสียักษ์ใหญ่..นี่มันลูกชายมาเฟียชัดๆ แต่เสียดายที่เจ้านายหนุ่มมีดีแค่หล่ออย่างเดียวจริงๆ

"ถ้าครั้งนี้ยังตามไม่เจอ คุณขุนจะเอายังไงต่อไปครับ" มืดคือคนที่อยู่ในทุกช่วงเวลาและเป็นคนที่ช่วยเจ้านายหนุ่มส่งจดหมายตามจีบสาวสวย แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเธอคนนั้นถึงได้หายไปและกลายเป็นคุณช่อฟ้าที่ได้แต่งงานกับเจ้านายหนุ่มแทนแต่คุณช่อก็แสนดี ดีเกินกว่าจะมาเป็นเมียเจ้านายคนบาป..

"กูก็จะตามต่อไป ตามจนกว่าจะเจอ" คนอย่างเขามันคนจริง เรื่องนี้ต้องพิสูจน์ให้ทุกคนได้รู้ว่าเธอมีตัวตนอยู่จริงๆ

"หรือว่าเธอจะเป็นผีจริงๆ ครับ คุณขุนลองคิดดูนะครับ ทุกครั้งที่ผมเจอเธอก็มักจะเป็นช่วงเวลาค่ำๆ บรรยากาศโพล้เพล้ ลมพัดเย็นๆ และเธอก็มักจะยืนนิ่งไม่พูดไม่จาไม่เคยสบตาผมเลยสักครั้ง" คิดไปคิดมาก็ผีชัดๆ ตามหามาจะหนึ่งปีถ้าเป็นคนคงเจอไปนานแล้ว แต่นี่ผีแน่ๆ แค่คิดก็ขนลุก..ว่าแต่เจ้านายเขาก็เหมาะกับผีมากกว่าคนนะ คำหลังแค่คิดในใจ..

"ผีบ้านมึงสิจะสวยขนาดนั้น กูยังเชื่อว่าเธอคือคน ไม่ใช่ผี" พูดด้วยน้ำเสียหงุดหงิดแต่ก็มีแอบคิดว่าเธอคือผีบ้านผีเรือนหลังนั้นแต่มันก็ไม่มีทางเป็นไปได้ เขาเชื่อว่าเธอคือคนจริงๆและคือคนที่เขาเลือกตั้งแต่แรก

"ครับๆ ผมหวังว่าสายสืบที่คุณขุนจ้างครั้งนี้จะได้เบาะแสอะไรมากขึ้นนะครับ" คนก็คน เชื่อเจ้านายหมาไม่กัด...

"อืม..กูก็ขอให้เป็นอย่างนั้น" ชีวิตนี้กว่าจะชอบใครสักคนแต่ถ้าดันไปชอบผีมันก็จะเกินไป...ลุ้นรักคนกับผีอย่างนั้นเหรอวะ

รถหรูขับเข้ามาจอดร้านลับแห่งหนึ่งเป็นร้านที่เขาได้นัดนักสืบเอาไว้ ตามสืบเองมาจะหนึ่งปียังไม่ได้เรื่อง ก็แค่ตามหาคนหนึ่งคนทำไมมันยากเย็นเหลือเกิน...

ภายในร้าน

ร่างสูงใหญ่ของขุนเขาเดินเข้าไปทักทาย นักสืบที่เขาจ้างมาในราคาแสนแพง ก่อนนั้นเขาตามสืบเองแต่ไม่ได้เรื่องครั้งนี้เลยต้องนักสืบมือดี ยอมจ่ายแพงเพื่อผลลัพธ์ที่ดี

"เป็นยังไงบ้าง ได้เรื่องอะไรคืบหน้าไหม" นั่งลงฝั่งตรงข้าม ชายร่างยักษ์ใบหน้าคมเข้มเงยหน้าขึ้นสวัสดีทักทายชายหนุ่ม

"สวัสดีครับคุณขุน นี่เป็นรูปถ่ายที่คาดว่าจะเป็นคนที่คุณขุนเขาตามหาครับ" นักสืบยื่นเอกสารรูปถ่ายให้ชายหนุ่มดูว่าใช่ไหม "คนของผมเจอตัวเธออยู่ที่แม่สอดจังหวัดตากครับ""

"จังหวัดตากงั้นเหรอ? แล้วเจอเธอที่ไหน มีที่อยู่ชัดเจนไหม" ใบหน้าหล่อก้มมองลงรูปถ่ายแม้จะเป็นภาพไกลๆ แต่เขาก็มั่นใจว่าใช่

"ที่อยู่ยังไม่ทราบครับ ผมให้คนตามเธอไปแต่สุดท้ายเธอก็หายไป แต่ไม่ต้องห่วงครับถ้ามั่นใจว่าใช่คนนี้ ตามเธอได้แน่นอนครับ" งานนี้ไม่พลาดแน่นอนกว่าจะตามได้ไม่ใช่เรื่องง่าย เมื่อเจอแล้วต้องตามให้เจอ

" ขอบใจมาก ถ้ารู้ที่อยู่ของเธอเมื่อไหร่ ฉันจะไปที่จังหวัดตาก ฉันจะไปเจอเธอด้วยตัวเอง" ใบหน้าหล่อยิ้มดีใจที่สุดท้ายก็เจอเธอสักที ความพยายามไม่สูญเปล่า

"ได้ครับ ผมจะรีบจัดการให้ คาดว่าไม่เกินอาทิตย์นี้ได้ที่อยู่เธอแน่นอนครับ" ชายหนุ่มผู้ว่าจ้างมีภรรยาอยู่แล้ว แต่จะตามหาผู้หญิงคนนี้ไปทำไม?? แม้อยากจะถามแต่ก็ต้องเก็บความสงสัยนี้ไว้ในใจ...

ขุนเขาหยิบรูปถ่ายขึ้นมาเพ่งดูอีกครั้ง เขาคิดว่าไม่ผิดแน่ๆ เธอกำลังก้มซื้อของในตลาด แม้จะไม่ได้เจอกันบ่อยแต่เขาก็จำได้ว่าใช่ เพราะความเข้าใจผิดคิดว่าเธอคือลูกสาวเจ้าของบ้านเทพารักษ์ คนที่เขาตามจีบเธอมานานแรมเดือน แต่ก็ได้เพียงเห็นหน้ายิ้มทักทายเพราะเธอไม่ยอมพูด เขาคิดว่าเธอเป็นคนพูดน้อยขี้อายจึงได้ให้ลูกน้องเขียนจดหมายตามจีบเธอที่บ้านอยู่เป็นเดือนๆ ในตอนนั้นความรู้สึกของเขาบอกว่าคนนี้แหละใช่ บวกกับถูกเตี่ยกดดันให้รีบหาเมียแต่งงานภายในสิ้นปีไม่อย่างนั้นเตี่ยจะหาให้ เขาเลยเลือกจิ้มคนนี้ คนที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังนั้นซึ่งเป็นบ้านตระกูลผู้ดีเก่า เมื่อเจอคนที่ใช่เขาก็ให้พ่อรีบไปขอแต่งกับทางญาติผู้ใหญ่และพ่อของเธอก็รีบยกเธอให้กับเขา บอกลูกสาวยังโสดอาศัยอยู่กับคุณย่าแต่ย่าท่านเสีย ตอนนี้ก็อยู่บ้านหลังนั้นเพียงคนเดียว พ่อของเธอไม่รีรอที่จะรีบยกลูกสาวให้กับเขา ตอนนั้นเขาคิดว่าไม่ผิดแน่นอน แต่มันดันผิดคาดเมื่อคนที่เขาต้องแต่งงานด้วยไม่ใช่คนที่เขาเลือกแต่เป็นอีกคนที่เขาไม่เคยเจอแต่ก็ปากไม่ออก บอกเตี่ยว่าไม่ใช่คนนี้ก็โดนเตี่ยด่า ไม่ยอมให้เขายกเลิกงานแต่งงาน เขาพยายามตามสืบเรื่องผู้หญิงคนที่อยู่ในบ้านหลังนั้น คนที่เขาเลือกก็ไม่มีใครรู้จัก ถามเมียที่ไม่ได้เลือกเธอก็บอกว่าอยู่คนเดียวไม่มีญาติพี่น้อง ตั้งแต่แม่เสียเธอก็มาอยู่กับคุณย่าส่วนพ่อของเธอมีครอบครัวใหม่เธออาศัยอยู่ในบ้านหลังนั้นเพียงคนเดียว ถามคนแถวนั้นก็ไม่มีใครรู้ ตอนแรกคิดว่าผีหลอก แต่ความพยายามของเขาก็ยังไม่สิ้นสุด ตามจนเจอตัวเธอในวันนี้...ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่นจริงๆ

ขุนเขานั่งคุยกับนักสืบประมาณหนึ่งชั่วโมงก็ขับรถออกไปทำธุระต่อ..