เอ๊ะ... นั่นมันหมายความว่ายังไงกันนะ?
ฉันเงยหน้าขึ้นเพื่อจะถามหาความหมายของคำพูดพี่ไรม์ ทว่าเสียงทั้งหมดกลับถูกริมฝีปากหนาดูดกลืนไปจนหมด ฉันตัวแข็งทื่อสองมือขย้ำอกเสื้อของพี่ไรม์แน่นเพื่อระบายความวาบหวามจากรสจูบแสนล้ำลึก หัวสมองอื้ออึงยามถูกเรียวลิ้นร้อนรุกล้ำโพรงปากอย่างเอาแต่ใจ กลิ่นแอลกอฮอล์รุนแรงเจือลมหายใจร้อนทำให้เดาได้ไม่ยากว่าพี่ไรม์ดื่มหนักพอสมควร
“อื้อ...” ฉันครางออกมาเบา ๆ เมื่อร่างกายถูกไล่ต้อนให้เดินถอยหลังเรื่อย ๆ จากตอนแรกรอบตัวสว่างกลับกลายเป็นมืดสลัว เสียงประตูห้องปิดลงพร้อมเสียงล็อกประตูเรียกสติฉันกลับมาชั่วขณะ มือบางผลักดันร่างสูงออกก่อนจะพบว่าตอนนี้ตัวเองยืนอยู่ในห้องนอนที่เคยนอนเมื่อก่อนหน้านี้ “จะ... จะทำอะไรคะ”
“ทำสิ่งที่ควรทำไง” พี่ไรม์ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ทว่าในแววตาเย็นชาคู่นั้นกลับมีประกายบางอย่างซ่อนอยู่ เขากำลังเมาอยู่แน่ ๆ แต่เพราะเขาไม่มีอาการฉันจึงจับ
