Pagkahatid ni Astrid sa pinsan n'ya sa apartment na tinutuluyan nito ay napagpasiyahan niyang dumaan sa Saint Paul cemetery at dalawin ang puntod ng ama doon na isang taon na rin mula nang huli niyang napasyalan. Pakiramdam n'ya ay malapit n'ya na makuha ang hustisyang naging mailap din ng ilang taon para sa kan'ya. Ilang taon na siyang namuhay na mag-isa at nangungulila s'ya sa ama at mga kapatid n'ya. Ang ina naman n'ya ay hindi n'ya alam kung natanggap na 'ba nito ang nangyari sa ama at dalawa niyang kapatid dahil noong huli s'yang dumalaw doon ay in denial pa ito sa mga nangyari at halos hindi makausap.
Napaupo s'ya sa harap ng puntod ng ama n'ya at kahit na ilang beses na siyang nangako sa sarili na hindi na s'ya muling luluha pa ay hindi na rin n'ya napigilan ang paglandas ng mapai
