Nang makapasok sa mansyon ay unang napansin ni Gaurav ang luggage na nasa harap ng mahaba nilang sofa. Sa ama n'ya iyon at malamang ay kanina pa ito nasa bahay at nagpapahinga siguro ito sa kuwarto nito. Pasalampak siyang umupo roon at sandaling ipinikit n'ya ang mga mata n'ya. Ito ang isa sa mga pinaka nakakapagod na araw at pakiramdam n'ya ay gusto nang sumuko ng katawan n'ya ngunit ang isip n'ya ay patuloy naman sa pag-iisip at lumalaban sa mga alalahanin na kailangan n'yang ipaliwanag sa ama.
"So you're already here my precious son, how was your day?" boses iyon na pamilyar sa kan'ya at nang magmulat s'ya ng mga mata ay hindi n'ya alam kung bigla 'ba siyang napalundag sa takot o gulat ay hindi na n'ya alam. Kahit malamig ang buong kabahayan nilang iyon ay pakiramdam n'ya tila bigla a
