ตฤณนอนมองใบหน้าจิ้มลิ้มของร่างบางได้ไม่นาน ลูกศรก็เริ่มรู้สึกตัวพลางยกมือขึ้นมาบิดขี้เกียจ ความงัวเงียทำให้เธอลืมไปสนิทว่าเธอไม่ได้อยู่คนเดียวในตอนนี้
“อ๊ะ อื้ออ คุณตฤณ” ลูกศรยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเอง ที่โดนคนเจ้าเล่ห์ขโมยจูบไปตั้งแต่ตื่น
“ฉันบอกว่าให้เรียกว่าอะไร” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นปนดุ คิ้วหนาขมวดจ้องมองหญิงสาวให้รู้ว่าเขากำลังโกรธ
“ก็หนูตกใจนี่คะ หนูยังไม่ได้แปรงฟันเลยมาจุ๊บหนูได้ยังไง” คนตัวเล็กพูดขณะที่มือยังปิดปากของตัวเองไว้อยู่ เรียวขายาวลุกก้าวออกจากเตียงเพื่อเดินไปยังห้องน้ำทันที
ตฤณได้แต่อมยิ้มมองตามหลังคนตัวเล็กที่รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปด้วยความเปลือย ก็เมื่อคืนรอบสุดท้ายก่อนจะหมดแรง เขาพาเธอเล่นบทเพลงรักกันบนเตียง จนเขาเห็นว่าเธอไม่ไหวเพราะหลับไปทั้งๆที่เขายังขยับคาอยู่ ร่างสูงที่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าไม่ต่างกัน เดินตามเข้าไปในห้องน้ำช้าๆ ไม่ได้สนใจว่าหญิงสาวจะอายมากแค่ไหนและจะเก
