บทที่ 5: หกล้มทับเมียเทพธิดา!

1165 Words
🔥 บทที่ 5: ตีโพริ่ง... หรือตีอ็อค?! 💥 ชื่อตอน: หกล้มทับเมียเทพธิดา! อาร์เธอร์นำหน้าด้วยความฮึกเหิมเต็มเปี่ยม ขณะที่อรีน่าเดินตามมาด้านหลังด้วยสีหน้าบึ้งตึง เธอพยายามดึงชายเสื้อนักเวทสุดวาบหวิวให้ปิดบังเรือนร่างให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ก็เป็นไปอย่างยากลำบาก "ตามที่ผู้เชี่ยวชาญด้านเกม RPG อย่างผมคำนวณนะครับ อรีน่าจัง" อาร์เธอร์กล่าวอย่างมั่นใจ "ทุ่งหญ้าเริ่มต้นสำหรับมอนสเตอร์เลเวล 1 อย่าง 'โพริ่ง' มันจะต้องอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของหมู่บ้านนี้แหละ! เชื่อในประสบการณ์การเล่นเกมของผมได้เลย!" อรีน่าถอนหายใจยาว "ฉันเป็นเทพธิดาที่ดูแลดาวเคราะห์นับสิบดวงนะ! เรื่องทิศทางน่ะฉันแค่เหลือบตามองก็รู้แล้ว! จอมปีศาจอยู่ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ! ทำไมเราไม่ไปทิศนั้น?!" "ฮึ่ม! นั่นมันเป็นกับดักของเกมครับ! ถ้าไปทิศตะวันตกเฉียงเหนือตอนนี้ก็มีแต่ตายเท่านั้นแหละ! ต้องฟาร์มเลเวลก่อน!" อาร์เธอร์สวมบทเป็นเกมเมอร์ยุค 90 อย่างเต็มที่ ทั้งคู่เดินเข้าไปในป่าทึบทางทิศที่อาร์เธอร์ชี้ทางไปได้ไม่นาน อรีน่าก็เริ่มรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ กลิ่นเหม็นสาบคล้ายหมูเหม็นเน่าเริ่มลอยเข้ามาในอากาศ และพืชพรรณรอบตัวก็ดูผิดแปลกไป "เดี๋ยวก่อน อาร์เธอร์! ฉันรู้สึกถึงพลังงานชั่วร้ายที่หนาแน่นขึ้นนะ! นี่มันไม่ใช่สถานที่ที่มอนสเตอร์อ่อนแอจะอาศัยอยู่แน่ๆ!" อรีน่าเตือนด้วยสีหน้าจริงจัง "ฮ่าๆ! ก็คงเป็น โพริ่ง กลายพันธุ์ระดับบอสน่ะสิครับที่รัก! พรของผมมันทำงานเร็วขนาดนี้แล้วเหรอเนี่ย!" แคว๊ก!!! เสียงคำรามต่ำๆ ดังขึ้นพร้อมกับร่างยักษ์สีเขียวผิวหนังขรุขระที่มีเขี้ยวแหลมคมสองตัวปรากฏตัวขึ้นข้างหน้า พวกมันสวมใส่ชุดเกราะหนังเก่าๆ และถือไม้กระบองขนาดใหญ่ [สถานะ] | ชื่อ: | อ็อคนักรบ | |---|---| | ระดับ (Level): | 25 | | พลังโจมตี (ATK): | 250 | อาร์เธอร์เห็นตัวเลขแล้วตาค้างทันที "อ... อ็อค?! นี่มันไม่ใช่ทุ่งโพริ่งนี่หว่า! นี่มัน รังอ็อค ชัดๆ! ผมมาผิดทาง!!!" "ผิดมากเลยไอ้โง่!" อรีน่าตวาดลั่น อ็อคสองตัวคำรามอย่างดุร้ายแล้ววิ่งตรงเข้ามาหาพวกเขาอย่างบ้าคลั่ง "วิ่ง! วิ่งดิครับรออะไร!!" อาร์เธอร์ลืมความเป็นอัศวินผู้กล้าหาญไปทันที เขากลับไปเป็นสมศักดิ์วัย 40 ที่วิ่งหนีหนี้สิน อาร์เธอร์จับมืออรีน่าแล้ววิ่งกลับหลังหันสุดชีวิต ทิ้งแผนตีโพริ่งไว้เบื้องหลัง "เร็วเข้าสิเทพธิดา! ใช้เวทมนตร์อะไรก็ได้!" อาร์เธอร์ร้องบอก "พลังของฉันถูกผนึกจนแทบไม่เหลือ! แถมชุดก็วิ่งไม่ถนัดเลยให้ตายสิ!" อรีน่าทั้งวิ่งทั้งบ่น แต่พลังขาที่ถูกกำหนดให้เป็นคู่หมั้นของอัศวินก็ทำให้เธอวิ่งได้เร็วกว่ามนุษย์ทั่วไป ทั้งสองวิ่งหนีอ็อคที่ส่งเสียงแคว๊กๆ ตามหลังมาติดๆ เส้นทางที่วิ่งกลับนั้นเต็มไปด้วยรากไม้และเถาวัลย์ที่พันกันยุ่งเหยิง ฟุบ! อาร์เธอร์สะดุดรากไม้ขนาดใหญ่ล้มลงไปข้างหน้าอย่างจัง และด้วยโมเมนตัมของการวิ่ง อรีน่าที่ตามมาติดๆ ก็ไม่สามารถหยุดตัวเองได้ เธอพุ่งเข้าใส่ร่างของอาร์เธอร์แล้วล้มลงไปพร้อมกัน! โครม! ทั้งคู่ล้มลงไปกองบนพื้นหญ้านุ่มๆ ในท่าที่... แนบชิดสุดๆ อาร์เธอร์อยู่ด้านล่าง ส่วนเทพสาวอรีน่าอยู่ในสภาพนอนคว่ำทับร่างเขาไว้เต็มๆ ใบหน้าของเธอห่างจากใบหน้าเขาไม่ถึงคืบ อ้อมแขนทั้งสองข้างของเธอยันพื้นอยู่ข้างศีรษะเขา เพื่อป้องกันไม่ให้หน้าอกกระแทก แต่สิ่งที่กระแทกเข้าหาเขาเต็มๆ คือ... หน้าอก! หน้าอกที่อวบอัดของเทพสาวนุ่มนิ่มและยืดหยุ่นภายใต้ชุดนักเวทสุดเซ็กซี่กระแทกเข้าที่หน้าของอาร์เธอร์เต็มๆ เขาได้กลิ่นหอมของดอกไม้ป่าผสมกลิ่นเหงื่ออ่อนๆ มันเป็นกลิ่นที่ทำให้เขาใจเต้นแรงยิ่งกว่าตอนเห็นโพริ่งกลายพันธุ์ ความหื่นตามสัญชาตญาณของสมศักดิ์พุ่งขึ้นสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง... "อ๊ะ... อรีน่าจัง..." อาร์เธอร์กระซิบเสียงแหบพร่า ดวงตาของเขาจ้องมองใบหน้าสวยที่เต็มไปด้วยความตกใจและความเขินอายของเธอ อรีน่าเองก็ตกใจจนตัวแข็งทื่อ เธอรู้สึกถึงความแข็งแกร่งของร่างกายอาร์เธอร์ที่อยู่ใต้ร่าง และรู้สึกถึงความนุ่มนิ่มของชุดนักเวทที่กำลังถูกกดทับ "ป... ปล่อยนะ! แก... แกแกล้งล้มใช่ไหม ไอ้หื่น!" "เปล่าครับ! ผมไม่ได้แกล้ง! แต่มันเป็น... พรหมลิขิตจากเทพสูงสุด ที่มอบโอกาสให้เราได้แนบชิดกันแบบนี้ไงครับ!" อาร์เธอร์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เขาเลื่อนมือขึ้นไปโอบรอบเอวคอดกิ่วของเทพสาว แล้วบีบก้นของเธอเบาๆ อย่างลองเชิง "อ๊ายยย!! ไอ้บ้า!!" อรีน่ารับรู้ถึงสัมผัสที่หยาบคายนั้นได้ทันที ความอับอายขายหน้าและความโกรธที่สะสมมาตั้งแต่เช้าพุ่งขึ้นถึงขีดสุด เคร้ง!!! ก่อนที่อาร์เธอร์จะได้ทำอะไรหื่นๆ ไปมากกว่านี้ พลังที่ถูกผนึกของเทพสาวก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่เวทมนตร์... มันคือ กำปั้นเหล็ก! หมัดเล็กๆ แต่เปี่ยมด้วยพลังเทพถูกซัดเข้าที่กรามของอาร์เธอร์อย่างจัง! "อ๊าคคค!" อาร์เธอร์ถึงกับน้ำตาเล็ด ร่างของเขากลิ้งไปตามพื้นดินทันที สมองแทบหยุดทำงาน! "จำไว้! ถ้าแกทำตัวหื่นกามเกินขีดจำกัด ฉันจะระงับสติของแกด้วยความรุนแรงทุกครั้ง!" อรีน่าลุกขึ้นยืน จัดชุดให้เข้าที่อย่างลวกๆ ใบหน้าแดงก่ำแต่แววตาดุดัน "และตอนนี้... ไอ้พวกอ็อคมาถึงแล้ว!" อาร์เธอร์พยายามลุกขึ้นยืนด้วยใบหน้าที่ชาไปหมด แต่ก็กลับรู้สึกได้ถึงพลังที่วิ่งพล่านไปทั่วร่างกาย... พรแห่งการพัฒนาไร้ขีดจำกัดทำงานอย่างรวดเร็วอีกครั้ง! "เจ็บ... แต่ก็รู้สึกว่า DEF (พลังป้องกัน) มันเพิ่มขึ้นแฮะ..." อาร์เธอร์พึมพำ "จะมาบ่นอะไรตอนนี้! วิ่งหนีเร็วเข้าสิ! ถ้าโดนอ็อคจับได้... ต่อให้ฉันเป็นเทพธิดาก็ช่วยไม่ได้นะ!" อรีน่าตะโกน พร้อมกับเริ่มร่ายเวทมนตร์พื้นฐานเพื่อสร้างกำแพงลมขวางทางอ็อคสองตัวที่วิ่งตามมา "ครับ! ที่รัก! ผมจะวิ่งครับ!" อาร์เธอร์รีบวิ่งตามเทพสาวไปอย่างไม่คิดชีวิต ดูเหมือนว่า 'บทลงโทษ' จากภรรยาเทพธิดา จะเป็นส่วนหนึ่งของการฝึกฝนทักษะการต่อสู้ในต่างโลกของเขาเสียแล้ว!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD