🔥 บทที่ 8: พลังแห่งการฟื้นฟูและสายตาผู้คนในเมือง อาร์เธอร์ใน Level 8 พร้อมด้วยมีดสั้นสนิมเป็นอาวุธคู่ใจ และอรีน่าในชุดคลุมนักเวทสีขาวที่มิดชิด (แต่รัดรูป) เริ่มต้นเดินทางสู่ทิศตะวันออกเฉียงใต้ การเดินทางค่อนข้างราบรื่น berkat ทักษะ 'ฟื้นฟูร่างกาย' ของอาร์เธอร์ที่ทำให้เขาแทบไม่รู้สึกเหนื่อย และความเชี่ยวชาญในการใช้มีดสั้นที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เขาจัดการกับมอนสเตอร์เลเวลต่ำระหว่างทางได้อย่างรวดเร็ว
"ดูสิครับอรีน่าจัง! ตอนนี้ผมสามารถจัดการโพริ่งได้ในดาบเดียวแล้วนะครับ!" อาร์เธอร์อวดด้วยความภูมิใจ
"ไม่ต้องมาอวดหรอก! นั่นมันแค่มอนสเตอร์เริ่มต้นเท่านั้น!" อรีน่าตอบเสียงแข็ง "โฟกัสที่การเดิน! เรากำลังจะถึงเมืองแล้ว"
เมื่อเดินออกจากป่าทึบ ทิวทัศน์ก็เปลี่ยนเป็นถนนดินที่กว้างขึ้น และในที่สุด เมืองลูน่าเทียร์ ก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้า มันเป็นเมืองขนาดเล็กที่เต็มไปด้วยอาคารหินโบราณ ผู้คนแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสไตล์ยุคกลาง และมีกลิ่นหอมของขนมปังอบอวลในอากาศ
สิ่งที่อาร์เธอร์สังเกตเห็นทันทีคือ สายตา ของผู้คนในเมือง... ทุกสายตา ไม่ว่าจะชายแก่ เด็กหนุ่ม หรือแม้แต่ผู้หญิง ต่างก็จ้องมองมาที่ อรีน่า!
แม้เธอจะสวมชุดคลุมสีขาวที่มิดชิดแล้วก็ตาม แต่ความงามระดับเทพธิดา รูปร่างที่สมบูรณ์แบบที่ชุดคลุมก็ยังไม่อาจซ่อนได้หมด และท่าทางการเดินที่สง่างาม ทำให้เธอโดดเด่นราวกับนางฟ้าที่ตกลงมาจากสวรรค์ท่ามกลางฝูงชนธรรมดา
"ว้าว... อรีน่าจัง! คุณดึงดูดสายตาคนอื่นได้มากขนาดนี้เลยเหรอครับ!" อาร์เธอร์อดไม่ได้ที่จะชื่นชมภรรยาเทพธิดาของเขาอย่างเปิดเผย (ซึ่งเป็นการชมที่แฝงความหื่นและภูมิใจส่วนตัวไว้เล็กน้อย)
"หุบปากไปเลยนะ!" อรีน่ากระซิบเสียงต่ำด้วยความอับอาย เธอรีบดึงฮู้ดขึ้นมาคลุมศีรษะ แต่ก็ยิ่งทำให้เธอดูน่าค้นหามากขึ้นไปอีก
ขณะที่เดินเข้าสู่เขตตลาด อาร์เธอร์ก็เปิดหน้าต่างสถานะขึ้นมาดู
[ทักษะใหม่ถูกปลดล็อค: 'การมองหาไอเทม (Item Appraisal)']
> การมองหาไอเทม (Item Appraisal): ทักษะติดตัว (Passive Skill) เพิ่มความสามารถในการระบุคุณภาพและมูลค่าของไอเทมต่างๆ ที่พบเห็น และเพิ่มโอกาสในการค้นพบไอเทมหายาก
>
เยี่ยม! สกิลของ Swordman ใน RO มาแล้ว! อาร์เธอร์ดีใจ เขารีบใช้สกิลใหม่นี้มองไปที่ร้านค้าต่างๆ ทันที
"เราต้องไปร้านขายอาวุธครับ!" อาร์เธอร์จูงมืออรีน่าเข้าไปในร้านที่ดูเก่าแก่ที่สุดในตลาด "สกิลบอกว่าร้านนี้มีดาบที่ดีที่สุดสำหรับเลเวลเริ่มต้น!"
ในร้านขายอาวุธ อาร์เธอร์ใช้ทักษะ 'การมองหาไอเทม' สแกนไปทั่ว
"มีดสั้นสนิมนี่มูลค่า 50 โกลด์... ดาบใหญ่ราคา 2,000 โกลด์... ดาบยาวที่ดูดีอันนั้น..."
ดวงตาของอาร์เธอร์ไปหยุดอยู่ที่ดาบยาวเล่มหนึ่งที่แขวนอยู่บนผนัง มันเป็นดาบที่ดูธรรมดา แต่มีออร่าสีเขียวอ่อนๆ จางๆ ล้อมรอบ
[ดาบผู้กล้าเริ่มต้น (Beginner Hero's Sword)]
คุณภาพ: ดีมาก (Rare)
พลังโจมตี: +80
คุณสมบัติพิเศษ: เพิ่มความเร็วในการโจมตีเล็กน้อย
ราคา: 10,000 โกลด์
"อื้อหือ! ดาบ Rare! แต่ไม่มีเงินนี่หว่า!" อาร์เธอร์แทบน้ำลายไหล เขาหันไปมองอรีน่าด้วยสายตาอ้อนวอน
"อรีน่าจัง... ที่รัก... คุณเป็นเทพธิดาใช่ไหมครับ? คุณเสกเงินให้ผมหน่อยไม่ได้เหรอครับ?"
อรีน่าตีหน้ายักษ์ใส่ทันที "ไม่ได้! ฉันบอกแล้วว่าพลังของฉันถูกผนึก! ฉันทำได้แค่... เสกอาหารพื้นฐานให้เรากิน เท่านั้นแหละ! ถ้าอยากได้เงินก็ไปทำงานหามาเอง!"
"โธ่..." อาร์เธอร์รู้สึกผิดหวัง
ขณะที่อาร์เธอร์กำลังจะถอดใจ และหันไปมองหาดาบไม้ราคาถูกๆ ที่พอจะซื้อได้...
"เราต้องไปโรงเตี๊ยมก่อน" อรีน่าพูดขึ้น "ฉันอยากจะถามหาข้อมูลเกี่ยวกับการปราบจอมปีศาจจากคนในเมือง และเราต้องหาที่พักด้วย"
"โอเคครับ! โรงเตี๊ยมก็โรงเตี๊ยม! อาจจะมีเควสให้ทำด้วย!" อาร์เธอร์คิดในใจว่าโรงเตี๊ยมมักจะเป็นแหล่งรวมตัวของนักผจญภัยและข้อมูลเสมอ
ทั้งสองเดินออกจากร้านขายอาวุธ มุ่งหน้าไปยังโรงเตี๊ยมที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง ท่ามกลางสายตาของผู้คนที่ยังคงจ้องมองอรีน่าไม่วางตา ราวกับว่าพวกเขาไม่เคยเห็นความงามระดับเทพธิดามาก่อน
อาร์เธอร์และอรีน่าเดินมุ่งหน้าไปยังโรงเตี๊ยมที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง 'มังกรหลับ' (Sleeping Dragon Inn) มันเป็นอาคารสองชั้นที่สร้างจากไม้และหิน ดูเก่าแก่แต่แข็งแรง กลิ่นเบียร์และอาหารคละคลุ้งออกมาจากด้านใน
เมื่อก้าวเท้าผ่านประตูไม้บานใหญ่เข้าไป ภาพแรกที่อาร์เธอร์เห็นคือ สายตา! สายตาของผู้คนในโรงเตี๊ยมที่กำลังจ้องมองมาที่พวกเขา... หรือจะพูดให้ถูกก็คือ จ้องมองมาที่อรีน่าเพียงคนเดียว!
โรงเตี๊ยมเต็มไปด้วยนักผจญภัยหน้าตาหยาบกร้าน, พ่อค้าเร่, และชาวบ้านที่กำลังนั่งดื่มเบียร์และกินอาหารอย่างเอะอะ เสียงพูดคุยที่ดังอื้ออึงพลันเงียบสงบลงชั่วขณะ เมื่อร่างของเทพธิดาในชุดคลุมสีขาวรัดรูปก้าวเข้ามา สายตาของชายฉกรรจ์หลายคนจับจ้องไปที่เรือนร่างของเธอที่ซ่อนอยู่ภายใต้ชุดคลุม แต่ก็ยังคงเผยให้เห็นส่วนโค้งเว้าที่เย้ายวนได้อย่างชัดเจน ทั้งหน้าอกที่ใหญ่คับชุด เอวคอดกิ่ว และสะโพกที่กลมกลึง
อรีน่ารู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก เธอพยายามดึงฮู้ดให้ต่ำลงและกอดอกแน่นเพื่อปิดบังตัวเอง แต่ก็ยิ่งดึงดูดสายตาเหล่านั้นให้จ้องมองหนักขึ้นไปอีก
"หุบปากไปเลยนะ!" อรีน่ากระซิบเสียงต่ำลอดไรฟันกับอาร์เธอร์ "ฉันรู้สึกเหมือนมีสายตาหลายสิบคู่กำลังจะกลืนกินฉันเข้าไปทั้งตัว!"
"ฮ่าๆ! ก็คุณสวยนี่ครับที่รัก! ใครๆ ก็ต้องมองเป็นธรรมดา!" อาร์เธอร์หัวเราะร่าอย่างภาคภูมิใจ เขาพยายามเดินเบียดอรีน่าให้ใกล้ที่สุดเท่าที่จะทำได้ ราวกับประกาศความเป็นเจ้าของ
ทั้งคู่เดินตรงไปยังเคาน์เตอร์ไม้ขนาดใหญ่ที่เจ้าของโรงเตี๊ยมร่างอ้วนลงพุงกำลังเช็ดแก้วอยู่
"ยินดีต้อนรับสู่โรงเตี๊ยมมังกรหลับ! มีอะไรให้รับใช้ขอรับ?" เจ้าของร้านพูดไปพลางเหลือบมองอรีน่าไปด้วยสายตาหื่นๆ เช่นกัน
"ผมต้องการห้องพักสำหรับสองคนครับ" อาร์เธอร์พูดอย่างรวดเร็ว
"ไม่! ฉันต้องการห้องพักสองห้อง! แยกกัน!" อรีน่ารีบแทรกขึ้นมาทันที เธอไม่ไว้ใจที่จะอยู่ห้องเดียวกับไอ้หนุ่มหื่นคนนี้แม้แต่น้อย
เจ้าของร้านทำหน้าลำบากใจ "โธ่เอ๊ย คุณผู้หญิง! น่าเสียดายจริงๆ! คืนนี้ห้องพักเต็มหมดแล้วขอรับ เหลืออยู่เพียงห้องเดียวเท่านั้น!"
"อะไรนะ! เหลือห้องเดียว?!" อรีน่าตาโตด้วยความตกใจ หันไปมองอาร์เธอร์ที่กำลังยิ้มกริ่มอย่างมีเลศนัย
"ไม่เป็นไรครับ! ห้องเดียวก็ได้! ห้องไหนก็ได้ครับคุณลุง!" อาร์เธอร์รีบตอบทันที
"ไอ้บ้า! ใครจะไปนอนห้องเดียวกับแกเล่า!" อรีน่าพยายามประท้วง แต่เสียงของเธอกลับถูกกลืนหายไปกับเสียงของชายแก่คนหนึ่งที่เดินเข้ามาใกล้
ชายแก่คนนั้นเป็นนักผจญภัยดูแก่ชรา ผมหงอกขาวรุงรัง ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่น แต่ดวงตาของเขากลับเต็มไปด้วยประกายระยิบระยับของความหื่นกระหาย เขากำลังถือแก้วเบียร์ขนาดใหญ่เดินโซเซเข้ามาหาอรีน่า
"แม่นาง... คนงาม... อยากได้ข้อมูลดีๆ ไหม... ฮิก!" ชายแก่พูดด้วยกลิ่นเบียร์ที่คละคลุ้ง "ข้ารู้ภารกิจลับ... ในท่อระบายน้ำ... เป็นภารกิจตามหาคนหาย... ได้เงินง่ายๆ... แต่... ฮิก! แต่ต้องไปตอนเที่ยงคืน... ท่อจะเปิดให้เข้า..."
ขณะที่ชายแก่พูดจาหว่านล้อม ดวงตาของอาร์เธอร์ก็มองไปที่มือของชายแก่คนนั้นด้วยสายตาอันตราย แต่เขาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่า มือของชายแก่คนนั้นกำลังลูบคลำไปที่บั้นท้ายของอรีน่าอยู่!
อรีน่าที่กำลังงงกับภารกิจที่ชายแก่เสนอ ก็รู้สึกตัวเมื่อมีสัมผัสแปลกๆ ที่บั้นท้ายของเธอ เธอหันขวับไปมอง เห็นมือเหี่ยวย่นของชายแก่กำลังบีบคลึงก้นของเธออยู่!
"ไอ้แก่โรคจิต!!!"
พลั่ก!!!
ก่อนที่ชายแก่จะได้พูดจบ หรืออาร์เธอร์จะได้ลงมือทำอะไร อรีน่าก็ง้างเท้าขึ้นสูง แล้ว ถีบเข้ากลางอกของชายแก่คนนั้นเต็มแรง!
ชายแก่ลอยละลิ่วข้ามหัวโต๊ะ แล้วกระเด็นไปชนบาร์เหล้าที่อยู่ด้านหลัง เสียงแก้วแตกดังเพล้ง! ผู้คนในโรงเตี๊ยมตกใจเงียบกริบ
อรีน่ายืนหอบหายใจด้วยความโมโห ใบหน้าแดงก่ำ สายตาของเธอดุดันราวกับเทพธิดาแห่งการทำลายล้างที่ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาจากการหลับใหล
อาร์เธอร์มองฉากนั้นด้วยความช็อกเล็กน้อย แต่ก็แอบรู้สึกภูมิใจในตัวภรรยาที่สามารถป้องกันตัวเองได้เป็นอย่างดี
"เอ่อ... ดูเหมือนเราจะได้ภารกิจแรกแล้วนะครับที่รัก..." อาร์เธอร์พูดเสียงค่อยๆ "ไปหาคนหายในท่อระบายน้ำ... แต่ก่อนอื่น... เราคงต้องหาห้องพักที่ปลอดภัยจากสายตาหื่นๆ พวกนี้ก่อนนะครับ..."