Kördüğüm

Kördüğüm - 28-

Buğra bir Buğlem'e bir de Alya'ya bakıyordu. Alya gülümseyerek Buğlem'e döndü. 

Buğlem merakla bir açıklama bekliyordu. 

"Buğra bir şey demeyecek misin? Alya'ya neden bağırıyordun?" 

"Güzelim." 

"Aslında şey. Buğlemciğim, sevgilin sanırım seni kötü etkilediğimi düşünüyor. Beni bir keresinde bir barda görmüştü. Anlaşılan seni de kötü şeylere alıştıracağımı falan düşünüyor ama ben tabi ki kendi hayatımı başkasına zorla yaşatacak biri değilim." dedi gülümseyerek. 

Buğra Alya'nın gülüşüne baktı. Bir zamanlar bu gülüşe aşıktı. Şimdi ise tiksiniyordu. Yaşadığı her şey onun kötü kalbi yüzündendi. Bir insan neden ölmüş gibi davranıp daha sonra sevgilisi başkasına gitmesin diye onu tüm hayata küstürürdü? 

"Evet. Arkadaş olmanızı istemediğimi söylüyordum." dedi Buğra açık açık. Buğlem kaşlarını çattı. Buğra'yı elbette ki her şeyden daha çok seviyordu. Ancak bu ona her şeye karışma yetkisi veremezdi. 

"Buğra. Ben kendim de düşünebiliyorum. Biliyorum benim iyiliğimi istiyorsun. Ama benim de bir aklım var." 

Alya için için güldü. "Çalışmayan bir akıl olsa ne olur olmasa ne olur? ' diye düşündü. Karşısında Buğra'nın eski sevgilisi dururken Buğra'ya onunla arkadaşlık yapmak istediğini söylüyordu. Buğlem fazlasıyla aptal biriydi. İşte bu yüzden Buğra Alya'ya geri dönecekti. Bu kıza aşık olmasına imkan yoktu. 

"Tabi ki öyle. Sadece zarar görmeni istemiyorum." dedi Buğra. Bilerek Alya'nın gözlerinin içine bakarak konuştu. 

"Ben sana deli gibi aşığım sevgilim. Sana zarar gelmesi bu hayatta beni üzebilecek tek şey." 

Buğlem'e baktı. Güzelliğini izledi. Asla Alya gibi kötü kalpli olamayacaktı. Masumdu sevgilisi. Buğlem'e laf anlatmaya çalıştı.

"Tabi ki sende düşünebilirsin. Ben sadece yeni arkadaşını pek hoş olmayan şekilde gördüm. Bu yüzden böyle biriyle takılmanı istemiyorum."

Buğlem kaşlarını çattı. Söylediği şeyler çok kötü şeylerdi. Bu yetmezmiş gibi bir de üstüne kızın yanında söylüyordu. Nedense ona abartıyormuş gibi geliyordu.

" Nasıl görmüş olabilirsin ki? " dedi öfkeyle. Zaten ona yeterince sinirliyken şimdi arkadaşına saygısızlık ediyordu. Bir kıza böyle davranamazdı.

Alya gülümseyerek elini Buğlem'in omzuna koydu.

"Barda biriyle öpüşüyordum. Aşık olduğum çocukla. Anlaşılan Buğra'nın tanıdığı biriymiş. Öptüğüm kişinin sevgilisi vardı da."

Buğra gözlerini kocaman açarak Alya'ya baktı. Kafayı yemiş olmalıydı.

Buğlem duyduğu şeyle Buğra'ya ufak bir hak verse de Alya'ya kötü davranmak istemiyordu.

" Tabi bu çok masum bir şey değil. Bir kızı aldatmışsınız. Ama suç tek sende değil. Öptüğün kişi de senin kadar suçlu. Sevgilisi varken seni öpmüş. Ayrıca bu seni ilgilendirir. Değil mi Buğra?"

Buğra duyduğu şeyle tedirgin oldu. Biliyordu. Buğlem onu da suçlu bulmuştu.

Alya cüzdanını aldıktan sonra onları baş başa bıraktı. Kapıda onları dinledi.

" Biliyorum neden böyle davrandığını. "

Buğra aşık olduğu gözlere sorarcasına baktı.

" Adı yüzünden. Sana kötü şeyler hatırlatıyor. Ama o senin tanıdığın Alya değil. Onu artık atlat. Hayatında ben varım."

Alya duyduğu şeyle kendisini kahkaha atmamak için tutarken kantine ilerledi. Zavallı kız büyük bir ihanete uğrayacaktı. Hayal kırıklığı onu bekliyordu.