Marriage By Mistake

Prologo

"Nikki, I want you to meet my boyfriend." Saad ng aking kakambal na si Brie habang hila-hila ako sa kamay papunta sa labas.

Tumayo ang balahibo ko nang makita ko ang lalaking matangkad na naka tayo sa labas. Ako ay nawala sa sarili ng makita ko siya and far too fascinated by the man walking toward us.

Hinawakan ni Brie ang kamay ng lalaki. Hindi ko alam pero parang pilit lang na gawa 'yon ni Brie.

"Nikki, I want you to meet, Ashton Grey. My boyfriend."

"Hi." Ngumiti siya.

Inilahad niya ang kaniyang kamay ngunit hindi ko ito inabot. Tinignan ko lamang siya at tumaas ang kanyang kilay. Alam ko ang senyales ng pagtaas ng kilay niya kaya inabot ko nalang ang kaniyang kamay at inalog ito.

"Nikki." Bulong ko habang nakikipag shake hand.

"Tama nga si Bella. Identical nga kayo." Anito.

"Ah, yeah." nag smile ako at nakaramdam ako ng init sa pisngi.

Bella pala ang tawag niya kay Brie. Parehas kaming may bella sa pangalan. Ako ay Nikki Bella at ang kakambal ko naman ay Brie Bella. Ang Bella ay galing sa ina namin ngunit hindi namin alam kung nasaan na ngayon ang ina namin.

"Gaano na kayo katagal ng kakambal ko?" Tanong ko habang naglalakad kami papasok sa bahay.

Lumingon sa akin si Ashton at nag-iwas ako ng tingin. Biglang bumilis ang t***k ng puso ko. " Five months."

Tumango lang ako at pumasok kami sa loob. Nadatnan namin si papa na nakaupo sa sofa. Malamig ang mga mata nito nang tignan ako. Itinungo ko ang ulo ko at nagpahuli ako sa paglalakad.

"Anong nangyari sayo?" Bulong ni Brie.

"Aalis na muna ako. Baka magalit si Papa."

"Wag. Don't Leave. Stay with me." Pagmamakaawa niya at sa bakas ng tono ng boses niya ay mas pinili ko nalang na huwag itong iwan.

Tumindig si papa nang lumapit si Ashton kay Brie. "Ashton Grey! Akala ko ay hindi kana pupunta dito."

Ngumiti si Ashton at nag-mano kay Papa. " Hello, Good Evening. Sir."

Umupo na kami at tinawag ni Papa ang katulong upang para kami ay dalhan ng merienda sa sala. " Any special reason why you visited at this hour? Masyado nang malalim ang gabi."

Tumikhim si Ashton at inakbayan ang balikat ni Brie. " Mr. Garcia, I want to marry your daughter."

Hindi ko nakita ang pagkabigla ni Papa ngunit nang tignan ko si Brie ay nakita ako ang kanyang paninigas dahil sa mga salitang binitawan ni Ashton.

"Parang ang bilis naman ata? Hindi pa kayo umabot ng ilang taon." Singit ko.

Tumingin sa akin ng masama si Papa.

"Hindi ka kasali sa usapamg ito at dapat wala ka dito dahil hindi ikaw ang magdedesisyon. Alis!"

"B-But, 'Pa---" ani ko ngunit pinutol niya agad.

"I said, Umalis kana! Ngayon na!"

Tumayo ako at pumunta sa pool namin. Inalis ko ang aking tsinelas at inilub-lob ko ang aking binti doon. Matagal din akong tumulala, nakaramdam ako ng mayroong tumabi sa akin. Inilusong din ni Brie ang mga paa sa tubig.

Bumuntong hininga siya. " Malapit na akong ikasal, Nikki."

Kaya napatingin ako sa kanya ng diretso. " Hindi mo ba kayang tanggihan siya? Hindi ka pa pwedeng ikasal sa kanya. We'll go to everywhere like promises what we said Brie."

Umiling siya. " No. Nikki, Hindi ko pwedeng tanggihan. We need him."

Hindi ko maintindihan ang kahulugan n'un. " Ano ibig sabihin niyan?"

" Malaki ang utang ni Papa sa pamilya nila dahil kay Mama. Malulugi na tayo, Nikki." Paliwanag niya.

Napatingin ako sa itaas upang para hindi tumulo ang aking luha sa mga nalaman ngayon.

"Nikki." Tawag ni Brie, kaya nilingon ko ito. "Yeah?" tipid 'kong sagot.

"Alam 'kong nag hirap tayo simula 'nong mawala si mama, at alam ko din naman na mahal mo ang iyong kasintahan. Siguro magiging maayos na din ang lahat kapag ikaw ikinasal na. Sigurado akong mahal na mahal ka ni Ashton."

Tumikhim ito at hinawakan ang kamay ko. " Minsan nga naiisip ko mas gusto kong maging ikaw."

Ngumiti ako. " Wag mong nanaisin na maging ako Brie. Dahil mahirap maging parang hangin kay Papa."

Akala ni Papa ay alam ko kung nasaan naroroon ang Ina namin, Dahil ang alam ko lang ay mamalengke lang siya n'un ngunit hindi na ito bumalik. Ako ang sinisisi niya dahil hindi ko daw sinamahan ang Mama ko.

" Alam mo Nikki huwang mong sisihin ang sarili mo sa pag alis ni Mama. Ginusto 'yon ni mama." Mahinang tugon ni Brie habang naka titig sa akin.

Alam kong nabawasan ang sakit na nararamdaman kapag kasama ko ang kambal ko. " Soon to be Mrs. Grey ka na."

"Yeah." Tawa niyang pait. " Balang-araw magiging katulad din ako ng mga malayang ibong lumilipad."

Hindi ko na itinanong kung ano ba ang ibig sabihin nito. Nang mag-gabi na ay sabi ng katulong namin ay umuwi na si Ashton.

Ilang araw ang lumipas at sobrang busy na ni Brie kakaayos ng kanyang kasal. Halos hindi na kami makapagsabay sa hapag kainan, dati'y-rati ay halos sabay kaming maligo at kumain. Ngayon ay abalang abala siya sa kanyang kasal habang ako naman ay nagtitipa sa laptop ng bagong susulating nobela.

Nakasanayan ko na ang pagsusulat simula ng ako ay kinse anyos pa. Nagagamit ko ang imaginary ko kapag hating gabi na dahil tahimik ang aking kapaligiran. Minsan nakakapuyat dahil naabutan ako ng madaling araw.

Nakaupo ako sa kama at napipikit na ang aking mata nang biglang bumukas ang pinto at iniluwa doon si Brie. Nakapantulog na ito.

Tumingila ako sa wall clock at napag- alamang alas-tres na pala ng umaga.

" Nikki, Bakit gising ka pa?" tanong nito.

" Ngayon lang ako natapos mag sulat." humikab ako.

" Ahh, Are you free tommorow?" Nakangiting tanong nito.

Ngumiti ako at tumango. " Oo naman. I'm always free basta't ikaw."

" So. Punta tayo ng Bar." Tugon nito.

" Baka pagalitan tayo ni Papa." Sabi ko at umupo ng tuluyan sa kama.

" Hindi iyan Nikki, ano g?"

Nang-mapaumaga na ay ginising ako ni Brie dahil pupunta daw muna kami sa mall para bumili ng mga susuotin namin. Hindi ko alam kung saan ito kumuha ng pera para ipang shopping namin.

Pumasok kami sa boutique. Agad niyang dinampot yung silk fitted dress na may hiwa sa hita.

" Nikki. Here." Habang iwinawagayway niya ang naka-hanger na dress.

Napa-iling ako. " Huwag iyan Brie. Masyadong kita." At hinanap ko naman ang pormal dress. May nakita akong color red dress above the calves at fitted ito.

" Brie, this one is very nice." Itinapat ko ang dress sa kanya.

Ngumiwi siya. " No. This one." Pinag dilatan niya ako ng mata at Pinagpipilitan niya ang hawak niyang dress kaysa sa napili ko.

No choice ako dahil libre niya ito.

" Okay! You won this time." kibit-balikat ko.

" Ano kaba Nikki, I'm sure this dress is fit on you." Nakangiti niyang sabi. Dumiretso kami sa mga sandals napangiwi ako ng dalhin niya ako sa mga high heels.

" Brie. Pwede naman mag-suot ng Flat shoes."

" No. You need to wear it. It's so unfair if i only wearing this kind of shoes." Pag tataray niya. No choice nanaman ako. Matagal kaming nag sukat. Inabot din kami ng gutom kaya napagdisesyonan na naming kumain muna bago umuwi.

Hapon na nang makauwi kami. Kaya sa halip na mag pahinga ako agad niya din akong pinaligo dahil maaga daw kami pupunta doon sa Bar. Sinuot ko ang black silk fitted dress na binigay niya. Ga'yun din ang high heels na pinili niya.

" Are you done Nikki?" Katok ni Brie.

Hindi ako sumagot inayos ko lang ang buhok ko at nag lip tint lang. Hindi naman ako mahilig maglagay ng mga kolorete sa mukha. At iyon ang pagkakaiba namin ni Brie.

Pag-patak ng alas-syete ay narating nanamin ang Bar. Maingay at madilim dito tanging disco light lang nagiging liwanag ng Bar na ito.

Hinila ako ni Brie papasok at dumiretso sa may nag pi-prepare ng alak.

" One Champagne glass and one mild drink, Please." nakangiting tugon ni Brie sa barista.

Nang naiabot sa amin 'yon ay agad naming tinungga 'yon akala ko limang baso lang ang iinumin namin pero nagkamali ako.

Nakakaramdam na ako ng hilo. " Brie. Lasing na ak--o. Malalagot tayo kay Papa pag-umuwi tayo ng ganito."

" Hindi tayo uuwi Nikki, mag che-check-in tayo."

Iniwan ako ni Brie. Kukuha daw siya ng room para amin at doon mag pa hupa ng kalasingan.

" Nikki, Okay na. But you need to sign this paper."

Hinigit ko ito. " Patingin nga, baka mamaya pag pinermahan ko yan mag ka-utang pa ako."

Agad niya din itong kinuha sa palad ko. " Bat ka naman mag kakautang. Sige na permahan mo na." Kinuha ko ang ballpen pinermahan ko na at inakay niya ako papasok ng kwarto.

Gumising ako ng masakit ang ulo. Inilibot ko ang aking mata. Laking gulat ko hindi ko ito silid kaya dali-dali akong lumabas.

Bungad ng staff. " Ma'am, pinasasabi ho ng kapatid niyo ay umuwi na daw ho kayo."

Habang naghihintay ako ng taxi ay tinawagan ko si Brie. Agad niya naman itong sinagot.

" Asan ka?" Seryosong kong tanong.

" Ikaw ang nasan na? Napasarap ata ang tulog mo. Ikakasal na ako ngayon." Nagulat ako sa kanyang pahayag. Inilibot ko ang mata ko para mag abang kung may dadaan na taxi ngunit sadyang tahimik amg kalsada.

" Mukhang hindi ako makaka-abot nito Brie. Walang taxi." Maluha-luha kong tugon.

Nag tanong-tanong ako sa mga tao dito kung may taxi ba na nadaan dito. Bibihira lang daw dito ang pasaheroan.

" Kahit sa reception?"

Nakagat ko ang ibabang labi ko.

" Sorry. Brie."

" N-no Nikki. A-ako dapat ang mag-sorry sayo." Her voice is trembling.

"B-baki--." hindi ko pa natatapos ang tanong ko ay pinutol niya ang linya.

Agad ko itong tinawagan ngunit hindi na sinasagot ito.

May dumaan na taxi at nakasakay na din ako. Nagbayad ako nang maihatid na ako sa subdivision. Binuksan ko ang pinto at naabutan ko doon si Papa at Ashton.

Lumiwanag ang mukha ko nang makita ko si Ashton. Ibig sabihin nito ay andito lang din si Brie.

" Bakit ga'nyan ang suot mo Nikki?" Galit na saad ni Papa. " Asan ang kapatid mo?" Tumayo si Papa papalapit sa akin at dinakot ang buhok ko.

" Aray ko Pa. Hindi ko po alam kung nasan si Brie." Maluha-luha kong ani.

" Sinungaling! Sabi ni manang magkasama kayo bago umalis!" Napatingin ako kay Ashton. Ito ang unang beses na nagtaas ito ng boses at nanlilisik ang mga mata.

Mas lalong hinigpitan ni Papa ang pagkakahawak sa aking buhok. Naluha ako ng tuluyan ng makaramdam ako ng hapdi sa aking anit.

Napatingin ako kay Ashton halatang galit na galit.

" Dapat ikaw ang nakakaalam kung nasaan siya. Hindi ba't kasal na kayo ngayon?"

" Kanino ka'mo kasal ako? "Madiin niyang tanong.

Inabot niya sa aking ang isang folder at nanginginig ko itong kinuha. Ito ay isang marriage certificate pero mas nagulanta ako na hindi Brie Bella ang nakalagay doon kundi ang pangalan ko.

" Now, Tell me. Nikki." Hinigit ni Ashton ang braso ko at napangiwi ako dahil sa sakit. " Nasaan ang kapatid mo at ano ang ibig sabihin nito?!"

"Hindi ko alam kung nasaan si Brie. Hindi ko din alam kung ba't pangalan ko ang nakalagay dyan." Nalilito kong tugon.

" Hindi lang ang pangalan mo ang nandito pati na rin ang pirma mo." Inis na singhal nito.

Hinila niya ako sa braso palabas. " Sumama ka sa akin. Ipapatingin ko itong pirma mo."

Pumunta kami sa isang lugar at ipinasuri ang pirma ko roon. Kapag hindi nag tugma ang pirma ko ay walang bisa ang kasal namin.

" Ano ang resulta?" Napalunok ako ng marinig ko ang boses ni Ashton.

" Base sa pirma na ito. Ngayon at noon ay parehas lang." paliwanag ng nagsuri.

Napalunok ako. " Hindi ba pwede ipawalang bisa ang kasal?"

"f**k! Ikinasal nga ako sa wala pang kwenta!"

Nasaktan ako sa sinabi niya. "Let's have an annulment." sabi ko.

" Hindi pwede iyon ma'am ayon sa batas ay hindi pwede mag file ng annul pag katapos ikasal ng isang araw." paliwanag ulit niya. Tinignan ko si Ashton namumula ang mata at mukha niya sa galit.

Napatulala ako ngunit napapitlag ako ng kumalabog ang pintuan. Tuluyan ng umagos ang kanina ko pang pinipigilang luha.

Hindi maari ang ganito.