The heart never forgets (Isabelle and Blaire)

Chapter 6

ANG TRAHEDYA

Ika labing siyam ng hunyo araw ng huwebes. Ito ang araw na hindi inaasahan. Magaganap ang trahedya na nagpapabago sa buhay ng tanyag at batang bilyonaryong si Dwight Blaire Santilian.

Sa mayapang araw at maaaliwalas na kalangitan sa araw na iyon.

Isang malakas na pagsabog sa ng karagatan ng Cebu, na gumulantang sa ibang manlalayag at mangingisda. Bumangga ang isang yati na sinasakyan ng hindi pa kilalang tao hindi pa matukoy ng mga awtoridad kung ano ang naging dahilan sa pagkakabangga ng yati sa isang pampasaherong barko dahilan sa pagsabog nang naturang sasakyan.

Mabuti na lamang at walang nasaktan at nasawi sa mga isang daang pasahero at mga tripulanti ng naturang barko. Dahil kaagad na katawag na rescue team ang kanilang kapitan sa Philippine Coast Guard. Kaagad nakarating sa sa mga awtoridad at mga media ang na nagaganap na aksidente. Ngunit sa kanilang ginawang pag-iimbistiga lumilitaw na ang sakay ng yati at inideklara ngayon na missing ay ang isa sa mga tanyag na batang na negosyanti sa loob at labas ng ting bansa. Ang CEO at may-ari ng Santilian Group and Company na walang iba si Mr. Dwight Blaire Santilian.

"Good morning, ma'am."

"Good morning too, Cristine,"

Iginiya ito ni Cristine papasok ng opisina ni Blaire. At iniisa-isa ng sekretarya ang kanyang mga dapat gagawin.

"Kung may kailangan po kayo, ma'am. Tawagin mo lang po ako," magalang na saad ng sekretarya.

"Thank you, Cristine." tugon ni Shantal.

Busy si Shantal sa naiwang mga papeles dito sa opisina. Dahil wala ang kanyang asawa siya muna ang pumalit sa pwesto nito. This is the reason why Shantal not want to run they're own company, her dad wants to take over her as CEO of MIJARES HOLDINS INCORPOTATED o. MHI. Ngnunit mas gusto lamang nito ay ang pagsilbihan ang kanyang pinakamamahal na asawa.

Nasa kalagitnaan ito ng kanyang trabaho ng biglang nasahig nito ang kanilang wedding picture na nakapatung sa office table ni Blaire. Nahulog ito sa sahig at nagkapira-piraso ang salamin ng picture frame.

Biglang rumagasa ang kaba sa kanyang dibdib. Pumasok ka agad sa kanyang isipin ang kanyang asawa.

"No, no, no it's impossible."

Pilit na winawaksi sa kanyang isipan ang kanyang mga masamang iniisip. That beliefs na walang katotohanan. Na may mangyayaring masama sa taong malapit sayo o sa taong mahal mo kapag may biglang mabasag na isang bagay lalo ang picture frame.

Akmang pupulutin ni Shantal ang mga nagkalat na bubug. Halos mapatalon pa ito sa gulat nang biglang tumunog ang kanyang cellphone.

Nangunot ang kanyang noo ng makita ang caller ID. Tumatawag ang mommy ni Blaire. Hindi kasi nito ugali ang tumawag.

"Hello, mama." kalmadong sagot ni Shantal sa kabilang linya.

"Sha-shantal, hija," nauutal tugon ng kanyang biyenan sa kabilang linya. Halata ang boses nito na umiiyak.

"Mama, ano po ba ang nangyri sa iyo? Bakit po kayo umiiyak?" kinakabahan nitong tugon kay sa kanyang biyenan sa kabilang linya. Hindi rin nito na nito mapigilan ang pagtaas ng kanyang boses dahil wala siyang nakuhang tugon. Ang kaninang kaba na kanyang nararamdaman ay mas lalong lumakas at bumilis ang kabog ng kanyang dibdib nang patuloy pa rin ito sa pagtangis.

"Si-si Blaire ang anak ko. Shantal may masamang nangyari sa asawa mo," humahagulgul na ani ng Ginang sa kabilang linya. Tila siya tinakasan ng lakas sa kanyang narinig. Ngunit gayun paman pinipilit niyang iwaksi ang sinabi nito at pilit na ngumiti at pinasaya ang tinih.

"Mama, ano ba iyang sinasabi mo. Maayos naman pong nakaalis dito ang asawa ko. kakaalis lang po kaninang umaga papuntang Cebu gamit ang kanyang yati," tugon ni Shantal na pilit na iniignora ang sinabi ng kanyang mama Meneerva.

Ayaw nitong isipin na may nangyaring masama sa asawa nito. Dahil hindi nito matatanggap.

"Shantal, wala na si Blaire sumabog ang kanyang sinasakyang yati," muling sambit ng ginang but this time hindi na nakaimik si Shantal. Tila siya isang kandila na unti-unting nauupos sa kanyang kinatatayuan. Hindi man lang niya namalayan ang kusang pagkalaglag ng kanyang mga luha. Marahas niyang pinunasan ang kanyang mga luha.

At paulit - ulit na pinagsasampal ang kanyang mag kabilang pisngi. Nag babaka sakali itong panaginip lang ang lahat. At sa gagawin niya ay magising siya sa isang bangungot.

"Hindi ito totoo! Panaginip lang ito, alam kong panaginip lang," Naiiling-iling nitong wika.

"Shantal! Ano ba gumising ka nga. Panaginip lang ito!" galot niyang sigaw sa kanyang sarili at isang malakas na sampal ang dumapo sa kanyang pingi. Tila natulig ito sa kanyang ginawang pagsampal sa mismo niyang pisngi.

Tila isang bombang sumabog ang balita ng kanyang natatanggap. Napako ito sa kanyang kinatatayuan, hindi kaagad nag si-sink in sa kanyang utak ang mga sinabi nito o tamang ayaw paniwalaan ni Shantal ang kanyang narinig. Nabitawan nito ang kanyang hawak na cellphone at napasulampak sa may sahig. At nagpatuloy na namilisbis ang kanyang masaganang luha sa kanyang pisngi.

"Blaire honey, walang nangyari sayo 'di ba?" tila hibang si Shantal na kinakausap ang kanilang larawan. Dinampot nito ang kanyang nahulog na cellphone. At nangingig ang kanyang kamay habang tinatawagan ang number ng kanyang asawa.

"The number you have dialed is out of coverage area," O 'di kaya "The number you have dialed is not yet intended," tanging sagot ng operator lamang sa bilang linya. Kahit nakailang beses na itong tawagan ay hindi pa rin ito nag re-ring. Nang hindi na nito matiis malaks siyang sumisagaw sa loob ng opisina ng kanyang mahal na asawa.

"Ahhhhh!" sigaw ni Shantal sabay bato ng kanyang cellphone sa dingding ng opisina.

Sa kabilang dako biglang napatayo naman si Dawn mula sa kanyang kinauupong itim na couch habang pinapanood ang flash report sa isang channel ng television. Nanlalamig at nanlalaki ang kanyang mata sa kanyang napapanood. Rumaragasa ang kaba sa kanyang dibdib habang tahimik na nanonood sa balita.

"Isang yati ang sumabog pakatapos bumagga sa isang pampasaherong barko patungong Cebu. Nasasabing ilang kilometro na lamang ang layo ng barko bago dumaong ang naturang barko ng biglang bumangga ang isang yati. Kaagad namang dumating ang mga police at rescuer sa pinangyarihan ng aksedinte. Na rescue ang isang pasahero kabilang na dito ang mga crew sa nasasabing barko. Ngunit kasalukuyan pa ngayon pinaiimbistigahan kung ano nga ba talaga ang tunay na nangyari.

Ngunit sa kanilang pasiunang imbistigasyon. Lumabas na nawawala ang paghahanap ng sakay na sumabog na yati. Na kinikilala diumano ang sikat at batang bilyonaryo na si Mr. Dwight Blaire Santillian ang may-ari mg Santillian Group and Companies. Pumunta ito ng Cebu lulan ng sarili nitong yati para sa dumalo sa isang confernce na gaganapin sa naturang lugar.

Pagkatapos napanood ang balita agad pinatay ni Dawn ang tv nagmamadaling hinablot ang susi ng kanyang sasakyan. Halos takbuhin na nito ang pagbaba sa mataas nilang hagdan makarating lamang kaagad sa kanyang sasakyan. Nang tuluyan siyang nakapasok ng kanyang kptse kinuha niya ang kanyang cellphone at tinawag ang kanyang tita Meneerva.

Agad lumipad patungong Cebu sina Shantal, Dawn at mommy ni Blaire na si Meenerva. Pagkatapos na balitaan ang nangyari sa kanilang mahal na si Dwight Blaire Santilian.

Pagkalabas pa lamang ng airport ay halos gusto ng paliparin ng ginang ang kanilang sinasakyan.

"Bakit hindi ninyo mahanap ang anak ko? Gawin ninyo ang lahat, makikita lang ninyo ang anak ko. Kahit magkano handa akong magbayad. Pagbutihan lang ninyo ang paghahanap sa anak ko!" singhal ni Meneerva sa mga imbistigador.

"Please sir, I'm begging you just do your best to find my husband. Alam kong buhay siya. Buhay pa ang asawa ko, hindi niya ako magawang iwanan," tuluyan ng napa hagulgul si Shantal sa ng mga, imbestigador.

"Ma'am I promise, Me and my team doing the best to find your husband. Gagawin namin lahat ng team ko mahanap lang po namin si Mr.Santilian. Sige po mauna na po kami," saad ng leader ng mga imbestigador.

"Mrs. Santilian, we have to go.Men, let's go," turan ng lider ng mga imbestigador sa kanyang tauhan at hindi na ito nag-aksya pa ng oras. Iniwan na nila ang nangungulilang pamilya na naiwan ni Dwight Blaire Santilian.

"Mama Meneerva, huwag po tayong mawalan ng pag - asa. Alam kong buhay pa si Blaire, natin. Hindi niya tayo iiwanan. Blaire is the strongest man I've ever known," muling turan ni Shantal. Na kahit masakit sa kanya ay mahigpit ang paniniwala na buhay ang asawa niya.

"All we need to do is. Let's just pray, na sana buhay pa ang best friend ko." malungkot na tugon ni Dawn.

Tanging hagulgul lang naging tugun ng kanyang biyanan Kay Shantal .

Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Dawn, habang tahimik na pinagmamasdan ang dalawang babae na walang tigil sa pagtangis. Sobrang awang-awa naman si Dawn sa kanila.

Tinuturing niyang pangalawang ina ang tita Meneerva niya dahil bata pa lamang siya ay maging mag best friend na sila ng anak nitong si Blaire. Madalas siyang nasa bahay ng mga Santilian. Nanlulumo siyang tinitingnan kung gaano ito nasasaktan at nahihirapan ang babaeng kanyang lihim na minahal na nandito sa kanyang harapan na walang tigil sa pag iyak. At ang kanyang tita Meneerva ang ina ng kanyang best friend. They are both helpless, ngunit wlaa siyang magawa. Kahit siya man ay nasasaktan sa pagkawala ng kanyang matalik na kaibigan.

.

"How can I ease their pain?" tanong ni Dawn sa kanyang isipan. Kung puwede lang niyang kuhanin ang sakit nararamdaman ngayon ni Shantal ay kanina na niya ito ginawa. Hindi niya nais makita na nasasaktan ito dahil doble rin ang sakit na kanyang nararamdaman. Ngunit wala siyang ibang magawa kundi ang panoorin na tumangis ang babae. Gusto niya itong yakapin mahigpit at hagkan ang mga labi nito. Pero hindi niya magagawa dahil simula pa lamang alam niyang hindi na niya ito pagmamay-ari.