รับผิดชอบกับรอยรักพี่ด้วย
@ สวนเงาะของผู้ใหญ่หยวน
สองสามวันมานี้เจ๊หลิงสังเกตุว่าผู้ใหญ่หยวนสวมเสื้อแจ๊คเก๊ตคอสูงทั้งวัน สงสัยว่าเขาไม่ร้อนบ้างหรือไง และยังทำตัวเหมือนกลัวว่าเธอจะปลุกปล้ำซะอย่างนั้น พอเข้าใกล้หน่อยก็ขยับหนี
ที่จริงเธออยากโดนเขาปล้ำใจแทบขาด ไม่ใช่จะมากลัวเธออยู่แบบนี้ "ผู้ใหญ่คะ"
เขานิ่วหน้าทำเสียงเข้มละสายตาจากสมุดบัญชี มองไปตามเสียงเรียก "ครับ มีอะไรครับ"
"ผู้ใหญ่ไม่ร้อนเหรอคะ ใส่แบบนี้มาสองสามวันแล้ว"
"ไม่ร้อนครับ เย็นไปด้วยซ้ำ" เขาตอบไปอย่างนั้นทั้งที่เหงื่อออกเต็มหลัง เขากลัวคนอื่นจะเห็นรอยรักที่ทอฝันฝากไว้ต่างหาก
"เหรอคะ" เจ๊หลิงเก็บสายตาสงสัยกลับมา
ผู้ใหญ่หยวนจับคอเสื้ออีกครั้ง ทุกวันนี้อาศัยครีมรองพื้นของเจ๊น้ำที่ลืมไว้ พอแก้ขัดไปได้บ้าง ตกกลางคืนเขาประคบด้วยน้ำแข็งช่วยอีกแรง
"น่าจับมาตีก้นนัก" ให้เสร็จงานก่อนเขาจะต้องจัดการ กับคนที่ชอบใช้ความรุนแรงให้เข็ด
