วุ่นรักพี่ผู้ใหญ่

ตอนที่4.ผู้ใหญ่จะจีบไหม

ผู้ใหญ่จะจีบไหม

นี่เขาอายุแค่33ปีเอง....คงไม่แก่ไปมั้ง

ผู้ใหญ่ยกมือไหว้ผู้อาวุโสกว่า "สวัสดีครับท่านเกษตรอำเภอ"

"สวัสดีค่ะผู้ใหญ่...วันนี้มาทำอะไรกันคะ"

เขาใจเต้นอีกแล้วคุยกับท่านเกษตรอำเภอ แต่ลูกตามันก็ไม่เป็นใจ "ประชุมประจำเดือนครับ"

ฉันรอจนกว่าผู้ใหญ่จะคุยกันเสร็จจึงยกมือไหว้ "สวัสดีค่ะ"

เขารับไหว้เอาไว้ในใจอยากจะคุยต่อแต่ดูเหมือนท่านเกษตรอำเภอจะรีบ จึงถอยเท้ากลับแบบเสียดาย

"พอดีพี่รีบน่ะผู้ใหญ่ ว่างๆแวะไปคุยที่สำนักงานได้นะ"

ฉันมองใบหน้าของน้าผู้ใหญ่ที่ดูดีกว่าเมื่อวานแล้วยิ้มให้ "ทอฝันไปก่อนนะคะ"

"เย็นนี้แวะไปสิเพื่อน..." ซันเหล็กยกมือตบที่ไหล่ผู้ใหญ่บ้านเบาๆแล้วเดินขึ้นที่ว่าการอำเภออย่างเร่งรีบ

ท่านนายอำเภอพูดภาษากลางสำเนียงทองแดงแบบรัวๆจนฉันเวียนหัว นานนับครึ่งชั่วโมงจึงขอลาไม่รบกวนเวลาท่าน เดินทางกลับสู่สำนักงานเกษตรอำเภอ

ขากลับฉันมองไปทางหอประชุมเห็นผู้คนชุดสีกากีนั่งอยู่ด้านในกันแน่นหอประชุมติดตามด้วยเสียงบรรยายการประชุมกึกก้อง

ที่สำนักงานเกษตรอำเภอวันนี้ยังไม่มีอะไรนอกจากการศึกษาข้อมูล ส่วนพวกพี่บางส่วนเขาก็ออกพื้นที่ บางส่วนอยู่ที่สำนักงานทำงานจนถึงเวลาสี่โมงครึ่งจึงแยกย้ายกันกลับที่พัก

ตอนเย็นหลังเลิกงาน

ฉันเปลี่ยนชุดข้าราชการเป็นชุดยูนิฟอร์ม สำหรับการออกกำลังกายช่วงเย็น หยิบสปอร์ตบราสีน้ำเงินลายน่ารัก กับกางเกงแลคกิ้งสีน้ำเงินเข้าชุดกัน

ผมยาวมัดสูงแล้วสวมหมวกแก๊ปบังแดด ส่องกระจกดูความเรียบร้อยพร้อมคิดแคปชั่นได้ว่า

สาวเรณูเกิดมามีปม กินนมดันไม่มีนมแต่เสือกสวยมันช่วยไม่ได้.....แคปชั่นพร้อมลงรูปในTikTok

สวยแล้วพร้อมเฉิดฉายแม้ในลานกีฬา จะไม่มีใครฉันก็เต็มใจจะวิ่งคนเดียว สวมรองเท้าผ้าใบคู่ใจ แล้วมุ่งหน้าไปที่ลานฟุตซอลอันเงียบเหงา จำเป็นต้องผ่านบ้านพี่ซันเหล็กอย่างช่วยไม่ได้

ฉันวิ่งเหยาะๆ พร้อมกับอัดคลิปไปด้วยในตัว

ที่บ้านพักของซันเหล็กเขาได้นัดแนะพี่่บ่าวอานัสพี่บ่าวเอกและผู้ใหญ่บ้านที่ได้หอบหิ้วเหล้าอุไหนั้นติดมือมาด้วย พร้อมกับแกล้มหลายถุงอยู่บนโต๊ะ

กำลังช่วยกันแกะถุงกับแกล้มใส่ชาม พลันสายตาเขาก็เตะเข้ากับทอฝันในชุดออกกำลังกายวิ่งเหยาะๆ ผ่านมาทางนี้พอดิบพอดี เขามองจนตาค้างพยายามเก็บอาการพลุ่งพล่านสุดฤทธิ์......

"ไปไหน..."พี่ซันเหล็กร้องถาม

"ที่ลานกีฬา...ออกกำลังกายค่ะ" ทอฝันตอบเขาและรีบวิ่งไปทันที

ทั้งกลุ่มเลิ่กลั่กคิดจะร้องห้าม แต่ไม่ทันร่างเล็กวิ่งตัวปลิวไปแล้ว เก็บสมาร์ทโฟนไว้ในกระเป๋าคาดเอวใบเล็ก เปิดเพลงแล้วเสียบหูฟังบลูทูธไปตลอดทาง

ผู้ใหญ่ร้องห้ามเสียงดังลั่นพร้อมกับโบกมือห้าม.."อย่าไป...หมาดุ"

"ซันเหล็ก...ไม่ได้บอกน้องหรือไงว่าตรงนั้นมีหมาจรจัด" อานัสเพื่อนร่วมงานทำเสียงเข้มนึกเสียวที่น่องเล็กๆนั้น

ฉันได้ยินแต่หมาอะไรซักอย่างแต่ไม่สนใจ วิ่งเหยาะๆอย่างอารมณ์ดี

โฮ่ง...โฮ่ง...โฮ่ง......หมาหรือสุนัขหลายตัวหน้าตาดุร้าย แยกเขี้ยวใส่มาทางหญิงสาวที่วิ่งมาทางมันนอนอยู่ตรงนั้นอย่างกับเจ้าที่ เสียงรองเท้ากระทบพื้นทำให้พวกมันตื่นขึ้นมา

แล้ววิ่งไล่กวด......

กรี๊ด!... กรี๊ด.....

ดีนะที่ฉันเป็นมวย ไม่ให้เสียชื่ออาจารย์สุภาพครูพละศึกษา

ฉันยกขาหนีเขี้ยวยาวๆของมันได้ก็โกยอ้าวไม่คิดชีวิต

"ช่วยด้วยค่า..."

"นั่นงาย" ผู้ใหญ่ดีดตัวลุกจากเก้าอี้ก่อนเพื่อน วิ่งไปทางเสียงร้องตะโกนขอความช่วยเหลือ

"ไม่ต้อง...ผมเอง" เขาห้ามเพื่อนในวงเหล้ามองหาอาวุธสังหาร ก็ได้แค่ท่อนไม้เล็กๆท่อนหนึ่งติดมือมา

แค่สั่งสอนก็พอ...

หมาที่เห่าและอยากกัดน่อง

โฮ่ง...โฮ่ง...โฮ่ง......เสียงเห่าของหมาหรือสุนัขปนเปกับเสียงร้องขอความช่วยเหลือ

"ช่วยด้วย...ไอ้หมาบ้า"

จนเมื่อเขาโยนท่อนไม้ไปทางสุนัขสามสี่ตัวนั้น

เอ๋ง!..เอ๋ง!......เสียงร้องของตัวที่โดนไม้ดังลั่น พอมันเห็นว่ามีคนมาช่วยก็พากันวิ่งกลับไปที่เดิม

ส่วนทอฝันที่วิ่งหน้าตั้งมาทางผู้ใหญ่บ้าน เขาก็เกี่ยวเอวบางไว้ หญิงสาวกอดเอวเขาไว้แน่นแล้วแอบที่ด้านหลังหลบภัย

"มันไปแล้ว..."

แฮ่ก!...แฮ่ก.... เขาเอี้ยวตัวมองคนหอบตัวโยน ทั้งที่มือเขายังโอบเอวบางไว้กับตัว

"โดนกัดหรือเปล่า? " เขาถามอย่างห่วงใยมองสำรวจที่ปลีน่องทั้งสองข้างไม่พบรอยกัดรู้สึกโล่งอกขึ้นมา

คนหอบยังไม่สามารถตอบได้ใบหน้าแดงกล่ำ กำลังกำหนดลมหายใจ ยึดมือเขาเอาไว้แล้วตอบว่า "ไอ้หมาพวกนั้น ไม่ได้กินทอฝันหรอกค่ะ"

"อืม...เก่งจัง" เขายิ้มเยาะ เผลอมองร่องอกที่จะว่าแบนก็ไม่แบน กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหอบหายใจ

จนเมื่อทอฝันกลับสู่สภาวะปกติจึงเดินกลับบ้านพัก เอามือปาดเหงื่อบนหน้าผาก "โอเคแล้วค่ะ..."

ผู้ใหญ่บ้านยังไม่ไว้ใจมองไปทางเจ้าถิ่นกลุ่มนั้น "ต้องแจ้งเทศบาลแล้วล่ะมั้ง"

"ถึงว่า...ไม่เห็นมีใครมาออกกำลังกายกันสักคน"

ทางด้านซันเหล็กกับกลุ่มเพื่อนสบตากันแล้วพยักหน้า

คราวนี้ผู้ใหญ่หยวนคงไม่ได้อยู่เป็นโสดแน่ๆ

เขายังโอบเอวบางพาเดินมาทางกลุ่มคนสามคน เขาเห็นเพื่อนเขาหลิ่วตามาให้

เขาจึงปล่อยมือจากร่างบาง "เดินเองได้ใช่ม้าย"

ทอฝันพยักหน้า "ได้ค่ะ...ขอบคุณมากค่ะน้าผู้ใหญ่"

เคราเขากระตุก....ก็ไม่ได้แก่ขนาดนั้นหรือเปล่า

เมื่อทอฝันจากไปเดินเข้าบ้านพัก ด้วยสภาพอิดโรยเขายังมองตามจนลับสายตา จนเมื่อหญิงสาวปิดประตูบ้านและหน้าต่างก่อนจะหายเงียบไป

แฮ่ม!!! น้าผู้ใหญ่....

"ม่องไซร์......" (มองทำไม) ผู้ใหญ่บ้านเฉไฉหยิบช้อนส้อมจิ้มไก่ย่างเข้าปากแล้วตามด้วยเหล้าอุหวานลิ้น

"อาส์.... ซันเหล็กโคตรหวานเลยว่ะเพื่อน"

"คนหรือเหล้า"

"ถามได้...ก็เหล้าสิวะ"

อานัสคนขี้แกล้งยักคิ้วกับซันเหล็กแบบรู้กัน "ผู้ใหญ่ว่าไหม..น้องทอฝันน่ารักจัง"

ผู้ใหญ่ดูดเหล้าหนึ่งอึก "อืม..."

"ผู้ใหญ่จีบป่าว...?" อานัสกระซิบถาม

"ไม่.....ไม่จีบ" ผู้ใหญ่คนปากแข็งรีบตอบ

"งั้นดีเลย......ถ้าผู้ใหญ่ไม่จีบผมจีบ" อานัสดูดเหล้าอุคนละหลอดกับผู้ใหญ่ก่อนกลืนลงคอ

เหล้าอุ3.9 ดีกรี หวานเจี๊ยบกลมกล่อม..........

@@@@@@@@

ออนไรท์