พี่หยวนไหว...แม้ขอบตาดำ
@ สถานีรถไฟยะลา
ผู้ใหญ่หยวนมองคนข้างๆที่ยิ้มสดใส "พี่อั๊งอยู่โน่นค่ะ"
"สวัสดีค่ะพี่อั๊ง" ทอฝันยกมือไหว้เดินเข้าไปทักทาย ขณะที่เกษตรอำเภอคุยอยู่กับคนอื่นที่เธอไม่รู้จัก
"พี่อั๊งมาถึงนานหรือยังคะ"
"เพิ่งมาถึงเหมือนกันค่ะ"
ผู้ใหญ่หยวนยืนหลังตรงอกผายไหล่ผึ่ง แบบที่คิดว่าเท่ห์ที่สุดยืนเคียงข้างทอฝัน สี่คนนี้เขารู้จักดี
"สวัสดีครับพี่อั๊ง พี่ปุ่น พี่อรุณ"
โดยไม่ลืมทักทายสองคนที่เหลือเห็นเขายิ้มมาแต่ไกล ที่ยิ้มไม่ใช่มองแฟนเขาอยู่หรอกนะ คนขี้หวงคิดในใจ
"สว้สดีครับคุณโต้ง คุณมะการิง"
หืม..พี่ผู้ใหญ่ก็รู้จักหมดเลย ฉันมองคนนั้นทีคนนี้ทีจนพี่อั๊งทักกับพี่ผู้ใหญ่ "ผู้ใหญ่หยวน พี่อั๊งตกข่าวอะไรหรือเปล่าคะ"
ผู้ใหญ่หยวนยืดอก ยกมือโอบไหล่บางหลวมๆ กันท่าเจ้าหน้าที่หนุ่มสองคนนั้น ที่มองแฟนเขาอยู่นั่น ผู้ชายด้วยกันดูออก
"น่าจะตกข่าวนะครับพี่อั๊ง"
"ตาถึงนะคะผู้ใหญ่" พี่
