แหลงได้แต่เรื่องเธอ
@ ที่ทำการผู้ใหญ่บ้านภูริชญ์
เช้าวันเสาร์ผู้ใหญ่หยวนมารับทอฝันตั้งแต่หกโมงเช้าสวนทางกับพระที่ออกมาบิณฑบาต
สมรรถนะเครื่องยนต์ดีเลิศผู้ใหญ่เหยียบคันเร่งใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงถึงบ้านผู้ใหญ่หยวน โดยสวัสดิภาพ
แต่ฉันต้องสวดมนต์ภาวนาอาราธนาหลวงพ่อมาตลอดทาง
"สาธุ!ค่ะหลวงพี่ผู้ใหญ่"
"หึ...หึ " เขาหัวเราะในลำคอมองคนที่นอกจากจะขี้หึงแล้วยังขี้กลัวอีกต่างหาก จึงใช้ปลายจมูกแตะที่หน้าผากเพื่อปลอบขวัญ
"ขวัญเอ้ยขวัญมา"
ทอฝันทำปากขมุบขมิบเปิดประตูด้านหลังหยิบถุงของกินลงจากรถ "ถ้าขับแบบนี้อีกจะไม่มาด้วยแล้ว"
คนตัวโตที่เอาแต่ยิ้มใช้มุขเดิม ยืนซ้อนหลังแล้วทำทีช่วยหยิบของ "พี่หยวนเอง..."
ทอฝันค้อนจนตาคว่ำเพราะกลัวตายแต่คนขับยิ้มพอใจ"ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา"
โฮ่ง..โฮ่ง...ลีโอเห่าเรียกวิ่งวนอย่างดีใจ เมื่อสองคนเดินเข้าบ้าน
"ลีโอ อยู่บ้านดีแล้วนะรู้ไหมถ้าขืนไปกับคนใจร้ายวัน
