ป๊าม๊าผมพาลูกสะใภ้มาให้
จนแล้วจนรอดเขาก็ไม่ได้กินของหวาน ชีวิตขมขื่นเหลือทนคนโตกว่าอย่างเขา ต้องเคารพการตัดสินใจและให้เกียรติ "พี่หยวนรอได้"
รุ่งเช้าของวันอาทิตย์
เพื่อให้ทันรถไฟเที่ยวแปดโมงเช้า ทอฝันต้องออกจากบ้านเวลาตีห้าเท่านั้น ตอนนี้เวลาตีสี่ครึ่งยังมืดสนิท
"แฟนพี่หยวนทำไมน่ารักจัง " ผู้ใหญ่หยวนมองร่างบางแต่งตัวน่ารักแบบวัยรุ่น เสื้อครอปเอวลอยสีขาว ดึงดูดสายตาอยู่กับหน้าท้องขาวๆตลอดเวลา
ทอฝันเดินเข้ามาหา หวานอีกนิดด้วยการเขย่งปลายเท้าสองมือโอบรอบคอคนปากหวาน "ต่อไปทอฝันจะแต่งแบบนี้ทุกวันดีไหมคะ?"
เขามันคนหวงของกอดเอวบางไว้ทันที "แต่งให้พี่หยวนดูคนเดียว พี่หยวนชอบ"
ทอฝันยิ้มสวย จูบที่ข้างแก้มเพื่อเอาใจ "วันนี้พี่ผู้ใหญ่หล่อน่ากินจังค่ะ"
ผู้ใหญ่หยวนโดนชมแบบนี้ เสียอาการหนักเขินจนหน้าแดง คิดไม่ผิดที่เขาปฏิวัติตัวเอง
หันมาสวมเสื้อยืดโชว์กล้ามซิกแพคเขาก็พอมี สายตาคมจับจ้องที่ใ
