pain ; 8 ว่าที่ลูกสะใภ้

1320 Words

00:06 หลังจากที่ฉุดกระชากลากถูเลเอสออกมาจาก ห้องเท็กซัสก็พาเลเอสกลับมาส่งจนถึงบ้าน ก่อนลูกน้องจะมาหิ้วปีกเพื่อนของเขาขึ้นไป บนห้องเเทน อ่อสงสัยกันใช่ไหมครับว่าทำ ไหมไอเลเอสถึงโดนหิ้วปีกกลับมาบ้านก็เพราะ ว่าตอนที่ผมกับไอดีลพากันลากไอเลเอส ออกมาก็เจอเข้ากับพี่ฟาเรสพี่ชายเเท้ๆ ไอเลเอสพอดี พี่เขาเลยถามว่าทำไมสภาพ ไอเลเอสเป็นเเบบนี้เพราะมันเอาเเต่โว้ยวาย จะเข้าไปดูเเผลของทีร่าไห้ได้พี่เขาเลยเเก้ปัญหา ไห้พวกผมโดยการใช้มือสับไปที่หลังคอไอเลเอส จนสลบล้มพับมาสภาพนี้เเหละครับอยากจะ ขอบคุณพี่เขาจริงๆเเต่ก็ เกรงใจเพื่อนที่สลบไม่เอาทรงเลยนอกจาก ปู่ของไอเลเอสคงจะมีเเต่พี่ฟาเรสนี่เเหละมั้งที่ เห็นจะคุมไอเลเอสอยู่ "มึงว่ามันตื่นมาจะโวยวายไหมวะ" ดิลเลอร์ถามเท็กซัสที่ยืนอยู่ข้างๆมองดูเพื่อนของพวก เขาอย่างเลเอสถูกหามเข้าบ้านไป "ไม่..."เท็กซัสตอบ "ไม่โวยวายหรือวะ?" "ไม่เหลือกูว่า...."เท็กซัสตอบดิลเลอร์เสร็จก็พากันขับรถเเยกย้ายกันกลับบ้าน ตัดมาที่ทางทีร่าที่ตอนนี้กำลังนั่งไห้ทิเบตทำเเผลไห้ โดยมีรีไทร์เเละทอรัสยืนดูอยู่ "เจ็บไหม?"ทิเบตที่นั่งทำเเผลอยู่เอ่ยถามทีร่าออกมา "ไม่" "เจ็บเเล้วบอกพี่นะ" "เฮ้อ...ถ้าพี่กลัวฉันเจ็บมากนักก็เอามาเดียว ฉันทำเอง" ทีน่าถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยหน่ายที่ตั้งเเต่เข้ามานั่งทำเเผลทิเบตก็เอา เเต่ถาเธออยู่นั้นเป็นครั้งที่เท่าไหร่เเล้วก็ไม่รู้ ว่าเจ็บไหมเจ็บหรือปล่าวจนเธอต้องเเย่ง เอาสำลีทาเเผลไปทำเองเเล้วติดพลาสเตอร์ปิดเเผลเองจนเสร็จสรรพไม่งั้นมีหวังทิเบตคงจะเอาเเต่ถามเธอไม่เลือก "พี่เป็นห่วงขาว่าที่ภรรยาตัวเองไม่ได้หรอมีเเผลเป็น จะไม่สวยเอานะ"ทิเบตพูดตอบเธอ "เป็นก็ดีสิเขาจะได้เห็นสิ่งที่เขาทำลงไป...หึ! พี่ก็ระวังจะไม่ได้เป็นว่าที่สามีฉันล่ะกัน" "ครับๆๆ ว่าที่ภรรยาไห้พี่ไปส่งที่บ้านนะ" "ไม่ต้องกูไปส่งน้องกูเองได้ กลับกันเถอะทีร่า"เป็นรีไทร์ที่ขัดขึ้นมาก่อนทุกคนจะเเยกย้ายกันกลับบ้าน "ไหนบอกไม่เจ็บทำไมเดินกะเเพลก"รีไทร์ทักขึ้นหลังจากที่เขาเเละทีร่าเดินมาใกล้จะถึงรถเขาก็เห็นท่าทางการเดินของทีร่าเเปลกไปเเม้เธอจะพยายามเดินไห้ดูปกติเเละพยายามเดินเยี่ยงไปด้านหลังของเขาเพื่อไม่ไห้เขาเห็นก็เถอะ "ไม่รู้สิมันจี๊ดๆเวลาเดิน"ทีร่าพูดไปพร้อมกับก้มลงไปดูขาที่มีรอยเเผลที่มีพลาสเตอร์ปิดเเผลปิดไว้อยู่ "เดินไหวไหม?" "ไม่ไหวขอขี่หลังหน่อยสิ"ไม่พูดปล่าวก็ทำท่าจะกระโจนขี่หลังผู้เป็นพี่ชายอย่างรีไทร์ "มา..ฮึ้บ! หนักเหมือนกันนะทีร่ากินอะไรเข้าไปนี่ห้ะ!"รีไทร์บ่นงึมงำเเหย่น้องสาวของเขาทีพอเธอโตเป็นสาวเธอก็ไม่เคยมาขอขี่หลังเขาอีกเลย "นี่!..พี่จะบ่นอะไรห้ะ ฉันไม่ได้หนักขนาดนั้นสักหน่อย!"สองพี่น้องเถียงกันไปมาจนเดินมาถึงรถยนต์ที่จอดอยู่โดยมีรันยืนรออยู่เพราะรีไทร์เเละทีร่าดื่มไปค่อนข้างเยอะรีไทร์เลยเรียกรันไห้มารับเพราะไม่อยากขับรถบวกกับเมาด้วยนั้นเอง "เชิญครับ"รันที่เห็นทั้งสองเดินมาเขาก็โค้งลงเล็กน้อยก่อนจะเดินไปเปิดประตูไห้ทั้งสองขึ้นรถ "รันไปส่งฉันที่คอนโดนะ"รีไทร์พูดบอกกับรันที่กำลังจะเคลื่อนรถออกจากที่จอดเพราะเขามีประชุมเช้าเลยไม่อยากเสียเวลาวนรถไปๆมาๆเพราะเวลามีประชุมหรืออะไรเช้าๆเขามักจะนอนที่คอนโดเพราะใกล้กว่าบ้านขับรถออกมาไม่เกิน20นาทีก็ถึงบริษัทเเล้วเเต่ส่วนมากเขาก็จะกลับไปนอนบ้านนานๆทีถึงจะนอนคอนโด "ครับ"รันตอบเพียงเเค่นั้นก่อนจะขับรถออกไป 00:57 "ถึงเเล้วครับคุณทีร่า"เมื่อขับรถมาจอดถึงบ้านรันก็หันไปบอกกับคุณหนูของตนว่าถึงเเล้วก่อนจะเห็นทีร่าเธอนอนหลับอยู่ เพราะไม่อยากกวนเลยตัดสินใจที่จะอุ้มเธอออกจากรถไปส่งที่ห้องเเต่ก่อนจะได้อุ้มไปถึงห้องก็เป็นเสียงของทีร่าที่พูดขึ้นมา... "ปล่อย!...."ทีร่ารู้สึกตัวก็ตื่นขึ้นมาก่อนจะเห็นรันที่อุ้มเธออยู่ในท่าเจ้าสาวเข้าบ้าน "ครับ"ปล่อยทีร่าลง "โอ้ย!.."เพราะรีบลงเกินจึงทำไห้ขาข้างที่มีเเผลรับน้ำหนักทำไห้เธอเซถลาจะล้มก่อนรันจะคว้าตัวเธอไว้ "ปล่อย! อย่ามาจับจะไปไหนก็ไป"เธอพูดทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนจะเดินขึ้นห้องของตัวเองไป เช้าวันต่อมา 08:32 "นวลทีร่าตื่นหรือยัง"ธีระถามเเม่บ้านที่พึ่งเดินมาถึงลูกสาวตัวดีของเขา "ยังค่ะคุณท่าน ไห้นวลไปตามไห้ไหมคะ" "อือ...ไปบอกทีร่าไห้อาบน้ำเเต่งตัวรีบลงมา" "ค่ะคุณท่าน"รับคำสั่งของคุณท่านเสร็จป้านวลก็รีบไปปลุกคุณหนูของตนไห้รีบอาบน้ำเเต่งตัว 09:20 "คุณอาธีระสวัสดีครับ"เป็นทิเบตที่เดินเข้ามาสวัสดีพร้อมกับพ่อของเขาอย่างเวธ เทเวศร์ หิรัญเวธน์ที่เป็นเพื่อนของธีระก่อนจะเอ่ยทักทักทายกันตามประสาคนรู้จัก "เป็นไงบ้างสบายดีไหม"เป็นธีระที่เอ่ยถามทิเบต "ครับสบายดี คุณอาธีระล่ะครับสบายดีไหม"เขาเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม ยังเช่นเคยที่เจอกัน "อาสบายดี" "เเล้วหนูทีร่าล่ะธีระ"เป็นเทเวศร์ที่เอ่ยถามถึงว่าที่ลูกสะใภ้ของตนเองที่ตั้งเเต่มาถึงเขายังไม่เจอเธอเลย พูดยังไม่ทันขาดคำทีร่าก็เดินลงมาด้วยหน้าตาบูดบึงเพราะโดนปลุกไห้ลงมา "ทีร่าเป็นไงบ้างลูกสบายดีไหม"เป็นเทเวศร์ที่เอ่ยทักทายหญิงสาวด้วยใบหน้ายิ้มเเย้มเพราะเขาเอ็นดูเธอมาก "สวัสดีค่ะอาเวธ"เธอสวัสดีชายสูงอายุที่อายุไล่เลี่ยกับผู้เป็นพ่อเธอ "ไปเถอะเราไปทานข้าวกัน"ธีระพูดจบก็เดินคุยกับเทเวศร์ไปที่โต๊ะอาหาร "ไง..เเผลหายเจ็บหรือยัง"เป็นทิเบตที่เอ่ยถามทีร่าไปรัหว่างทางที่เดินไปห้องอาหาร "หายเเล้ว"เธอตอบปัดๆไปเพื่อไม่ไห้เขาถามเธออีก โต๊อาหารที่มีอาหารมากมายเรียงรายกันอยู่ "เป็นยังไงอาหารถูกปากไหมทิเบต"เป็นธีระที่ถามทิเบตขึ้นมา "ครับอร่อยมากครับอาธีระ"ทิเบตตอบด้วยรอยยิ้ม "อร่อยมากก็กินเยอะๆ"เป็นทีน่าที่พูดขึ้นพร้อมกับตักอาหารมากมายไปใส่จานทิเบตเเบบประชดประชัน "หึ!"เมื่อเห็นเเบบนั้นทิเบตก็หัวเราะในลำคอเพราะรู้ว่าเธอกำลังประชดประชันเขาอยู่ไม่น้อย "หนูทีร่านี่น่ารักจริงๆเลยนะธีระสมกับเป็นว่าที่ลูกสะใภ้ฉันจริงๆ"เทเวศร์พูดขึ้นด้วยความพอใจก่อนจะหันไปพูดคุยกับธีระต่อปล่อยไห้หนุ่มสาวเขาหยอกล้อกัน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more