📗🚏
เมื่อ สถานที่ในความทรงจำ กลับกลายเป็นเวทีของการพบกัน…ที่ไม่มีใครได้เตรียมใจ
⸻
✦📗🚏
“เราไม่ได้บังเอิญเจอกันอีกครั้งหรอก แต่เรากลับมาเจอกันในที่เดิมในวันที่เราเป็นคนใหม่”
⸻
🕯️ ณ สนามหญ้าหลังอาคารเรียนอักษรศาสตร์ (ตอนเย็น)
พริมเดินมาช้า ๆ ไปตามทางเดินที่คุ้นเคย
แสงแดดยามเย็นไล้ผ่านพื้นอิฐเก่า
เธอยืนมองม้านั่งไม้หลังตึก ที่เธอเคยหนีเรียนมานั่งแกะผลไม้
ตอนนั้น มีชายหนุ่มมานั่งข้าง ๆ ที่นั่งเงียบ ๆ อ่านหนังสือคู่มือวิศวะไปด้วย
“ที่นี่…เราเคยขโมยซาลาเปาของเขาไป”
พริมพูดกับตัวเองเบา ๆ
“แล้วเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรแค่แบ่งน้ำให้เรากินเหมือนมันเป็นเรื่องธรรมดา”
เธอนั่งลงวางกล้องไว้ข้างตัว สายลมเย็นเฉื่อยพัดผ่านใบไม้ โลกที่ดูจะเงียบแต่ภายในใจกลับวุ่นวายมาก
⸻
🍂 ณ อีกด้านของสนาม
คีย์เดินมาช้า ๆ รองเท้าผ้าใบขาวขลิบเทา
เขาหยุดทันทีที่เห็นเธอ ด้านหลังเธอไม่เปลี่ยนเลย ยกเว้นอะไรบางอย่างที่เขาแ
