ฉันรู้สึกตัวตื่นพลางกะพริบตาถี่เพื่อปรับให้เข้ากับแสงไฟในห้องที่สาดมากระทบม่านตา แล้วเบิกตากว้างเพื่อสำรวจรอบๆ ดูเหมือนว่าเตียงหนานุ่มที่นอนอยู่นี่จะไม่ใช่เตียงในห้องตัวเองนะ สีห้องก็ไม่ใช่ ของตกแต่งยิ่งไม่ใช่เข้าไปใหญ่ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้ฉันอยู่ในห้องชุดสุดหรูในสนามแข่งรถของเฮียวาโยนี่นา แล้วนี่ก็คงเป็นห้องนอนของเขาซินะ อร๊ายยยย...ฉันอยากกรี๊ดให้ลั่นห้อง ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีวันนี้
ฉันพยุงตัวขึ้นนั่งแล้วหย่อนขาลงข้างเตียงแบบทุลักทุเลพอสมควร เพราะยังรู้สึกหน่วงๆ ที่ท้องน้อยจากหมัดหนักของผู้ชายที่คิดจะทำร้ายฉันคนนั้น สายตาฉันไล่สำรวจทุกจุดในห้องนอนเขาอย่างถี่ถ้วนเพื่อเก็บรายละเอียดต่างๆ ที่พอมีข้อมูลอยู่บ้างแล้ว แล้วพาตัวเองไปที่ตู้โชว์โมเดลรถแข่ง นี่แหละคือชีวิตจิตใจของนายวรายุ เหมบดินทร์ ทุกๆ อย่างในห้องล้วนแต่เป็นสีดำตัดขาวหน่อยๆ เพื่อไม่ให้มันดูทึบเกินไป สีดำเป็นสีที่เขาโปรดปร
