Warayu Talk
ผมบึ่งรถมาที่ผับไอ้ดินแบบไม่สนใจว่าใครจะเป็นจะตายยังไง เพียงแต่คิดว่าต้องถึงให้เร็วที่สุด รูปในกล้องวงจรปิดอาจไม่ชัด ถึงผมจะไม่มั่นใจว่าเธอ ใช่หนูเฌอรึเปล่า แต่ก็อยากเห็นด้วยตาตัวเอง ทั้งๆ ที่ไอ้ลูกน้องผมมันบอกว่าเฝ้าอยู่ตลอดและไม่เห็นยัยเด็กบ้านั่นลงมาเลย แต่ก็ยังมิวายเป็นกังวลอยู่ดี ผมมั่นใจว่าถ้าผมได้คุย ผมจะต้องจำได้แน่ๆ ว่าเธอคือหนูเฌอ หรือพี่สาวฝาแฝดของเธอ
เอี๊ยดดดด
พอลงจากรถได้ผมก็พุ่งเข้าข้างในทันที และโป๊ะเชะ...ผมจ๊ะเอ๋เข้ากับกลุ่มเพื่อนของหนูเฌอที่เคยเจอที่ห้างสรรพสินค้าวันนั้น นั่นยิ่งทำให้ผมมั่นใจเข้าไปอีก แต่ที่มั่นใจได้ร้อยล้านเปอร์เซ็นต์ คือร่างบางของยัยตัวปัญหาที่ถูกประคองมาแบบอ่อนปวกเปียกสุดๆ เห็นแล้วน่าโมโหฉิบเลย...โคตรจะเชื่อฟังผมดีเหลือเกิน แอบหนีมาเมาเละเทะแบบนี้เนี่ยนะ เวรกรรมอะไรของกูจริงๆ
“เอ๊ะ! เฮียขา~ นี่นา” ร่างบางพุ่งเข้ามาหาผมพลางเอามือมาจิ้มที่
