“เหมยลี่ที่รัก อย่าจากข้าไป...สวรรค์โปรดเห็นใจข้า อย่าพรากนางไปจากข้า” อกของนางสว่างวาบแล้วแผ่แสงจ้าออกมา ชายหนุ่มหลับตาลง เห็นภาพของฮ่องเต้หมิงจูกำลังนั่งทำพิธีในถ้ำ
“ชีวิตนี้ข้าไม่เคยเสียน้ำตาให้ใครนอกจากเจ้า นี่คือหยดน้ำตาจากหัวใจดวงนี้ที่รักเจ้าสุดชีวี” ฮ่องเต้หมิงจูใช้นิ้วแตะไปที่หยดน้ำตาบนแก้มก่อนจะเป่าลงบนนิ้ว หยดน้ำตากลายเป็นลูกแก้วเล็ก ๆ แล้วลอยเข้าสู่หน้าอกของนาง ชินอ๋องเบิกตากว้าง ไม่นึกว่าฮ่องเต้หมิงจูจะใช้หยดน้ำตาทำพิธีผูกมัดนาง หากไม่ร้องไห้คงจะไม่มีวันรู้ว่าต้องใช้หยดน้ำตาของตัวเอง ชินอ๋องมองร่างบางที่นอนแน่นิ่งอยู่บนแท่นพิธีด้วยหัวใจที่รวดร้าว อยากจะวิ่งไปอุ้มนางออกจากตรงนั้นแต่ก็ทำไม่ได้ ได้แต่ตะโกนก้องห้ามฮ่องเต้หมิงจู ถึงจะรู้ว่านางตายไปแล้ว แต่เขาก็รักนางมากเกินกว่าที่จะทนเห็นนางถูกทำร้ายเช่นนั้นได้
“ฮ่องเต้หมิงจูท่านไม่ใช่คน! ปล่อยนางไป อย่าทำร้ายนาง!” ชินอ๋องตะโกนก้
