แต่งงานเข้าหอ
แสงแดดอ่อน ๆ ยามเช้ากับสวนที่เต็มไปด้วยดอกไม้หลากสีนั้นช่างงดงาม ชินอ๋องพาร่างบางเดินชมสวนก่อนจะพาไปนั่งที่ศาลาริมสระบัว จ้าวหรานรีบรินน้ำซาให้เขาก่อนจะรินน้ำสีดำ ๆ ให้เหมยลี่
“น้ำอะไร” ชินอ๋องรีบดึงถ้วยออกจากมือนางมาดม กลิ่นแปลก ๆ ไม่เคยเห็นมาก่อน
“อันนี้เขาเรียกว่ากาแฟเพคะ หม่อมฉันเห็นที่เรือนครัว ท่านเฟิงหวินจางบอกว่าท่านได้มาตอนออกเดินเรือ เห็นมันแปลกดีก็เลยซื้อมาแต่ท่านไม่รู้วิธีต้ม หม่อมฉันเลยทำให้ท่านดู และเอามาดื่มเองเพราะท่านบอกว่ามันขม...กาแฟนี้เป็นเครื่องดื่มยอดนิยมของชาวตะวันตก แต่ยุคของหม่อมฉันทั่วโลกดื่มกันทุกเช้า เพราะในกาแฟนี้มีสารชนิดหนึ่งที่ทำให้หายง่วงได้ แต่หากดื่มมาก ก็ไม่ดีต่อร่างกายเช่นกัน วันละสองสามถ้วยจะไม่มีผลอะไรต่อร่างกายเพคะ” นางอธิบายยาวเหยียด ส่วนเขาก็นั่งฟังเงียบ ๆ ก่อนจะยกขึ้นลองจิบ ชินอ๋องเม้มปากแน่น ขมเช่นนี้จะเป็นเครื่องดื่มได้อย่างไร
